Voir Auras avec pdd-nos

Postes similaires

Laisser un commentaire

Votre adresse de messagerie ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *

8 − deux =

2 Commentaires

  1. Zo wat een herkenning! Een collega voelde al iets wat ze niet kon plaatsen bij mij. Misschien is zij ook HSP? Toen ik zei dat ik de PDD NOS diagnose heb sinds mijn 6e (nu 25) begreep ze het…

    Echter ik denk niet dat het PDD NOS is… Ik zal vast wel autisme kenmerken hebben (dat is nu eenmaal met HSP) maar geen PDD NOS. Even wat voorbeelden:

    – Ik ben recht voor zijn raap , zegt wat ze denkt. Zegt ook wat haar dwarszit ook al vindt ze dat super
    difficile
    – Nee zeggen heb ik superveel moeite mee . Als mijn moeder of collega vraagt “Wil je even dit of dat doen” is het bijna altijd een ja. Ook als ik laag in energie zit , ook als eigenlijk geen tijd heb
    – Als ik een kamer in kom voel ik de sfeer feilloos aan. Het gevoel dat ik benauwd wordt van de energie die er hangt bijv na twee mensen net ruzie hebben gehad.
    – Ik kan heel goed tegen kritiek maar trek het mij persoonlijk aan en pieker heel lang erover ivm schuldgevoel richting de ander
    – Emoties van anderen komen keihard binnen. Ruzies en meningsverschillen heb ik een hekel aan. Trek ze vaak ook persoonlijk aan
    – Als ik teveel werkdruk ervaar ga ik fouten maken. Ik kan mijn hoofd er niet meer bijhouden. Planning loopt dan soms ook helemaal in het 100
    – Ik klap dicht en ben een ja en amen zegger als alles mij te hoog oploopt en ik geen energie heb mij te verdedigen. Als ik mij durf te verdedigen kom ik volgens andere bot over (waarschijnlijk komt dan alle emotie er tegelijk uit)
    – Anderen vind ik belangrijker dan mijzelf , zowel naasten, collega’s als cliënten
    – Ik wil altijd alles perfect doen (en dat gaat niet in de zorg)
    – Schakelen is een dingetje , sommige collega’s merken het aan mij als ik daardoor gestrest raak. Een paar keer schakelen geen probleem maar de hele dienst door heb ik meer moeite mee.
    – Ik hou van mijn werk maar ik leef er ook voor. Er worden grapjes gemaakt en gelachen maar ook serieuze gesprekken. Die gesprekken blijven dan dagenlang, wekenlang , maandenlang hangen bij mij…
    – Ik maak mij vaak (te) lang zorgen om de cliënt of collega.
    – Ik wil 100% zeker weten dat ik alles gedaan heb en ga in mijn hoofd vaak na of dat zo is (ook na werktijd )
    – Ik kan heel goed liegen als het nodig is , een persoon met PDD NOS kan dat totaal niet, zelfs geen leugentje om bestwil
    – Het irriteert mij als een cliënt (met klassiek autisme) op een bepaalde manier reageert en de collega zegt van “Dat hoor jij te begrijpen aangezien je ook autisme hebt.” Hoe lief bedoelt ook, kwetst het.. Ik kan dan wel helemaal mij gaan lopen verdedigen maar wat voor zin heeft dat?
    – Ik ben erg sociaal, zelfs een echte kwebbelkont (tot irritatie van sommige toe 🙈🙈)
    – Ik voel het aan als een cliënt niet lekker in zijn vel zit

    Ik ben al op zoek naar iemand die de diagnose HSP kan stellen, officieel. Wel eens een test gedaan met een psychologe en daar kwam het heel duidelijk naar voren maar dat label PDD NOS kom ik helaas nooit meer vanaf ben ik bang…

    Je me demandais également si quelqu'un avait des conseils à me donner pour améliorer les choses.

    Mijn moeder gelooft niet in de HSP diagnose maar HSP in combinatie met PDD NOS bestaat volgens mijn psychologe niet. “Smijt je PDD NOS diagnose maar in de prullenbak”. zei ze 😅😜 Vriendinnen met HSP herken ik enorm veel bij mijzelf bij🙈

  2. Chère Jessica,
    Quelle histoire captivante. Je pense que vous valez de l'or. Cela pourrait être dans le cadre d'une consultation, parce que vous voyez les gens tels qu'ils sont et que vous n'avez pas peur d'eux. Je reconnais très bien votre histoire, mais je pense que dans notre société, les étiquettes sont trop vite collées dès que le comportement de quelqu'un de l'extérieur n'est pas ce qui est considéré comme socialement souhaitable. Cela arrive beaucoup plus souvent qu'avant (je suis moi-même né dans les années soixante). S'il est plus que jamais nécessaire d'avoir un œil sur la personne qui se trouve derrière le patient, ce que cette personne vit, ce qu'elle a vécu. Si cela a été trop intense, il est logique qu'il y ait de fortes réactions. Traiter les mêmes patients de manière encore plus violente pour qu'ils gardent leur calme pour la forme uniquement dans leur comportement est un grand risque. C'est comme avec un volcan, s'il n'y a pas de place pour évacuer la vapeur, alors à un moment donné les choses vont s'effondrer, donc sortir de sa peau. Je peux imaginer que des experts de l'expérience comme vous peuvent très bien sentir ce dont a besoin une personne qui a subi les dommages nécessaires dans sa vie. Il est important qu'ensuite, en plus de comprendre cette personne, vous commenciez à orienter son comportement à un certain moment. Parce que la compréhension sans changement de comportement, c'est l'aide du rivage dans le fossé ... surtout les garçons ont des ennuis à cause de cela. Ils ont besoin d'un soutien physique-émotionnel plutôt que verbal. Alors, prenez du bon temps, soyez physiquement occupés et pendant ce genre d'activités, réfléchissez à ce qui se passe en eux, à ce qu'ils rayonnent, à ce qu'ils ressentent à l'intérieur. Dans notre culture très verbale, cela a été relégué au second plan... avec toutes ses conséquences !

    Vous avez tout à fait raison de quitter un lieu de travail où l'on ne vous entend pas. C'est la lutte contre le quai de la bière, et vous n'irez pas plus loin. Je vous souhaite force, succès et bonheur dans la recherche d'un nouveau travail. Continuez à suivre votre propre boussole intérieure et celle qui vous fait du bien ! Tu sais et tu vois beaucoup de choses, ne te laisse pas distraire par les habitudes des autres, tes habitudes sont les tiennes ;-)