ADD and ADHD is your strength but troublesome in society
From the moment a child starts school, the natural gift they have been given is already being tinkered with. A power that gives you a stronger connection to the energy of life. With the ADD/ADHD brain you sense things, you have a good intuition, je weet dingen puur omdat je het aanvoelt, je bent wijs. Als ADD’er/ADHD’er ben je niet gemaakt om alles vanuit het verstand te redeneren maar je hebt een hoop kennis al beschikbaar puur omdat je een connectie legt met het onderbewustzijn die voor anderen onbegrijpelijk is. Ze worden ook wel nieuwetijdskinderen genoemd.
For much of the population, it is no problem to slowly to be programmed door wat alles en iedereen je in je leven wijsmaakt. Zij zijn gemaakt met een brein wat gemakkelijk te programmeren is met alle overtuigingen van ons systeem. Veel dingen worden voor waarheid aangenomen doordat al deze mensen met het “normale brein” vanuit hun verstand leven.
Therefore, when you live only with the mind, you are also not open to what your feelings, your soul and your instinct told you. This is very good for a society to develop. After all, if everyone had the 'ADD/ADHD brain', it would be very difficult to develop a working system. This would become a chaotic place. But it is also important that a small part of the population does have this power.
The current school system and ADD / ADHD
Het probleem is dus dat wij vanaf kinds af aan verteld worden hoe alles werkt, hoe alles moet, hoe het in elkaar steekt. Dit is als ADD’er/ADHD’er niet te begrijpen. Ons hoeft dat niet verteld te worden omdat wij die diepere connectie hebben met de energie van het leven. Hierdoor voelen wij aan, dat dingen anders zijn, zoals die door mensen die vanuit het “normale brein” leven, worden verteld. Wij weten dat het anders is dan ons verteld wordt. Wij moeten echter koste wat kost in dat plaatje passen zoals de rest van de klas. We moeten alle instructies precies zo opvolgen zoals ons verteld wordt. Maar dat lukt ons niet omdat we simpel weg gewoon beter weten en niet bestemd zijn om zo te ontwikkelen.
This ensures deep frustrations which are thus developed from childhood. So it is also not surprising to consider that people with the so-called ADD of ADHD brein in veel gevallen, op ten duur verstrikt raken en allerlei psychische klachten ontwikkelen. ADD en ADHD kan zich dus ook gemakkelijk ontwikkelen tot een stoornis, als we op deze manier om blijven gaan met kinderen die over het thetabrein beschikken. Zij verliezen zo ook hun mooie krachten die ze bij zich dragen.
Is je nooit opgevallen hoe rustig ADD’ers en ADHD’ers worden wanneer ze in een omgeving komen die wel op hun is afgestemd?
Dag in dag uit moet je als AD(H)D’er in het plaatje passen, een plaatje waar ons brein simpelweg niet voor bestemd is.
An ADD and ADHD person does not need a blind guide stick
The way children with the ADD and ADHD brain can be compared to giving someone who can see a guide stick for the blind.
Day in and day out, we have to close our eyes to the deep connection to our strength. Like others, on the other hand, we do not need a stick to walk. We can see. Unfortunately, our behaviour is seen as annoying and tiresome, this while we are just frustrated and don't understand that everyone needs a blind cane. We are placed in a world in which we cannot develop. Indeed, day by day, it becomes a struggle for survival. Read the inspiring story of the eagle What that did to him.
It's like putting an eagle in a henhouse. That eagle starts doubting itself more and more. Why can't I concentrate on what I am being told to do. The chickens don't seem to have a problem with it. Those just do as they are told. Those can easily be programmed. The eagle starts doubting himself more and more, slowly closing his eyes to his wonderful gift. He becomes increasingly insecure, stressed and depressed.
Mits we medicatie krijgen, die onze ogen sluit voor onze kracht, zullen wij deze blindengeleidestok niet nodig hebben. We voelen hoe dingen werken, we weten dat er een andere manier is. Ons hoeft niet alles verteld te worden zoals dat bij anderen wel werkt. Dan kan er wel gezegd worden dat ADD’ers en ADHD’ers een slechte concentratie hebben maar je verlangt ook iets van ze waar ze gewoon niet voor gemaakt zijn.
Hun ziel, gevoel, intuïtie, instinct is zo veel sterker ontwikkeld omdat hun theta brein continue in verbinding staat met deze vloeiende krachtige energiebron. We weten veel dingen beter, zijn eigenwijs, luisteren niet, zijn snel verveeld etc. Zo logisch, ons brein snakt naar avontuur, naar interessante materie, naar thrills. You don't let an eagle become a battery cage after all.
A blind world
Voor een ADD’er en ADHD’er is het alsof hij in een blinde wereld is geboren. Het normale brein heeft overal een blindengeleidestok bij nodig. Voor hun is dit systeem dan ook briljant. Vanaf kinds af aan krijgen ze een blindengeleidestok toegereikt. Op school worden ze langzaam geprogrammeerd en leren ze op die manier heel veel kennis die ze in het brein opslaan. Gelukkig maar dat het zo voor hun werkt anders zouden ze het niet redden. Zij hebben niet de diepere verbinding met hun ziel die verteld hoe dingen in elkaar steken. Zij hebben dit systeem nodig.
Dit is naar mijn mening niet de rede waarvoor ADD’ers en ADHD’ers op deze planeet staan. Wij zijn niet blind, wij hebben deze blindengeleidestok niet nodig. Je begrijp nu misschien hoe enorm frustrerend het voor ons is geweest. Toen we een jaar of 5 waren werden we dag in dag uit gepushed om onze ogen te sluiten en onze force te onderdrukken. We moesten koste wat kost onze blindenstok in handen nemen en we moesten onze intuïtie en gevoel uitschakelen. Waarom? Simpelweg omdat dat door al die onwetende mensen niet begrepen wordt. Niet dat wij beter zijn, het is zeer belangrijk om ook deze mensen in de maatschappij te hebben maar dat er ook andere mensen zijn moet erkent worden.
Did you know that to this day, ADD and ADHD has not been proven to be a disorder. Frequent ADHD and ADD research has never been able to confirm dot! It only looks at the other functioning of the brain, the other brain activity and dopamine processing. Which is indeed demonstrable mat what does that actually say? Nothing at all.
Zoals nu wordt omgegaan met labels als ADD en ADHD en zoals er tegenaan wordt gekeken is naar mijn mening totaal verkeert en zwaar uit de hand gelopen. Er zou een ander systeem moeten zijn die die kinderen eruit pikt met het bijzondere brein. Deze kinderen zouden geschoold moeten worden in een voor hun vertrouwde omgeving. Een omgeving die zij begrijpen, wanneer je dit van jongs af aan doet zal je zien wat een enorm briljante kinderen je kunt ontwikkelen. Dat kunnen briljante mensen worden die werkelijk instaat zijn een betere wereld te creëren. Deze mensen moeten de kans krijgen hun kracht te ontwikkelen i.p.v. dat ze in de overtuiging raken dat ze een stoornis hebben zoals de eagle in the example already mentioned.
Helaas worden we vooralsnog gepushed in het plaatje te passen met alle frustraties en gevolgen van dien. Ons brein moet wakker worden zodat onze kracht wordt uitgeschakeld, desnoods moet daar dan maar medicatie bij aan te pas komen. Dan kunnen we namelijk onze ogen sluiten voor de kracht en meedoen met de rest. Die medicatie kan dus wel helpen maar het is dus de vraag of dat is waar wij voor bestemd zijn? Het kan mogelijk een stapje zijn om uit een dal te klimmen maar dit de rest van je leven gebruiken? Dan worden we op 1 lijn getrokken met de rest en kunnen we meedoen. Is dat waar een ADD’er of ADHD’er voor op aarde is gebracht? Denk even aan alle celebrities with ADHD / ADD. Veel van hen gebruiken geen eens medicatie. Waarom? Omdat ze hun roeping hebben gevonden. Als je iets vind waar jij je volle creativiteit en passie in kan storten dan gaat jouw ADD / ADHD zich als een gave uiten en worden alleen de positieve kanten belicht.
Als je maar lang genoeg denkt dat er iets met je is dan ga je vanzelf geloven dat je die medicatie echt nodig hebt. Wanneer je jezelf als ADD’er of ADHD’er wel ontplooid zul je merken dat je echt geen medicatie nodig hebt. Ga liever wat vaker sporten en doe dat gene wat je interessant vind. Een simpel baantje is gewoonweg niet voor jouw bestemd, je ziel schreeuwt om meer!
When you find your calling, people will begin to see your gift and energy as a tremendous source of inspiration. The roles will then finally be reversed!
But sometimes it can be supportive to (temporarily) take remedies that ensure you don't get bogged down by all the things you have to do in life. This allows you to keep a better overview of life and you will possibly be happier because you don't always have to be on your toes. My preference then is not pharmaceutical drugs. Certainly not because it has been shown that there is a very good alternative. Want to know more about natural support as an alternative to ritalin. Then read more about LTO3
My own school period with ADD
At school, I always thought I was different. I couldn't listen to the teacher, didn't find it all interesting, I was drawing, looking for action, looking outside etc. Anything that could stimulate my brain even a little bit, I was looking for that. I made a mess of it, enjoyed being sent out of class more than stupidly listening to that brain ge programming. I really didn't understand anything about school, what was I doing there, everyone seems to listen to that lame bullshit so easily.
Net als de adelaar dacht ik: “is dit het nu? Is dit nu waarvoor ik op deze aarde sta, zo saai, geen spanning? Ik begreep er helemaal niets van. De mensen leken geen diepere verbinding met hun ziel te hebben. Ze waren continue zo wakker waardoor ze zo open stonden om geprogrammeerd te worden. Ik voelde me zo anders, mijn intuïtie/instinct stonden continue in verbinding met mijn brein.
In primary school, I still held up reasonably well. I got away with my behaviour. Fortunately, I could let off steam there and it was quite fun. Especially in the breaks, I could find my feet. I climbed on the roof of the school, in trees etc. With friends in the street, we were also outside every day and had the greatest fun. That time was fantastic!
In high school, however, I had to give in. It was no longer possible to continue like this. Again, I was more concerned with getting expelled. I was looking for action, I was going crazy in class. This can't be true people, can it? Sitting in a chair for hour after hour listening to this nonsense, where did I end up? Are you all sometimes a bunch of computers who don't think for yourselves? Every time something was explained, I didn't know what was expected of me. Always I was again the one who had not listened. Like the eagle, I looked for the thrills, for the adventure but I got no responses back from others. I became more and more lonely and depressed. Is this now what life has to offer?
Toch wist ik altijd ergens diep in mijzelf het gevoel te behouden dat ik niet gek was. Ik had namelijk zoveel talenten en kon zoveel, het kon gewoon niet zo zijn dat er iets mis was met me. Mijn brein was niet gemaakt voor al die onzin. Al die onzin praat die door het “normale brein” als overtuigende waarheid wordt beschouwd en direct in een hersenkwab ergens in het brein wordt opgeslagen. Bij die manier van kennis op doen komt geen gevoel/instinct of intuïtie kijken. De leraar verteld dat, dus is het zo. Ik heb altijd overal mijn eigen kijk op gehad. Erg eigenwijs misschien zoals ik vaak te horen kreeg, maar naar mijn mening een zeer goede eigenschap.
Intelligentie komt naar mijn mening niet alleen vanuit het verstand van je brein maar ook vanuit je ziel. De ziel stuurt het lichaam en brein aan. Die manier hoe jij dingen aanvoelt en de ontwikkeling van je intuïtie, dat is naar mijn mening een veel grotere intelligentie dan alles maar klakkeloos ergens in het brein opslaan en vervolgens niks met die kennis doen. Ik noem het vervuilen van het brein.
When you have strongly developed feelings, you can achieve so much. You just know how to do things, you feel it and you can often do things right away provided people don't start telling you how to do it, because then we don't succeed.
Earlier, I described that I always felt different, as if I had this deeper awareness that made me perceive differently for my case. I couldn't understand why others didn't have this. Every time, I was forced to do things the way I was told to do them. I didn't understand, kept doing things wrong and it all took 10 times as long for me to master something. That came across as pretty stupid. However, it turned out time and again that when I didn't follow instructions, but did things exactly as I felt they should be done, I was 10 times faster than others. I mastered things immediately. Had trouble with few things, I understood everything immediately, got everything right away and was often the best at many things. At that point, there were no limits for me. As if I already possess all the knowledge to be able to do something. I just feel it, I see it in front of me and then I execute it. That's that power of the theta or ADD / ADHD brain. Quite logical that we are so easily bored. We are eagles, hosted by programmed chickens (Seen as a metaphor!);(with all due respect, by the way, to all the people who don't have the thetabrain possess; This predominant group of the population is also very important, also have very nice traits, qualities and talents) Make no mistake about that.
The consequences for the ADD and ADHD person
Many characteristics of ADD and ADHD are purely deep frustrations that have crept into the brain as patterns. Patterns that are then repeated day in and day out so you don't have to relearn everything every day. Unfortunately, this applies to both helpful and unhelpful patterns. In ADDs and ADHDs, therefore, the brain often contains secondary complaints and disorders ingrained of which most have no knowledge at all. They have become convinced of their disorder with all its consequences. The symptoms only get worse especially if you also put your focus on it every day. This has become an unconscious unhelpful pattern that the brain executes 24/7. Something you can therefore take control of yourself again by shifting your focus and creating new positive neurology. You can read about this in more detail on the page about neuroplasticity.
Remember that what you give energy to is getting bigger. It is very simple, focus on positive things and they will slowly start getting bigger in your life!
Van jongs af aan lopen we het risico ons brein onbehulpzaam te ontwikkelen met alle gevolgen van dien. Het is ook niet zo gek om te bedenken dat je zoveel mensen met ADD en ADHD hoort zeggen dat ze onder hun niveau werken, dat ze vroeg of laat depressief worden of een burn-out ontwikkelen. Ze zijn zo slim, begrijpen zo veel, hebben zoveel talenten, zo’n sterk ontwikkeld gevoelsleven, zo’n sterke intuïtie, zijn creatief, hebben humor etc.
Helaas kunnen ze in veel gevallen nergens hun draai vinden. Waar je ook bent, overal wordt er verwacht dat je ADD / ADHD brein wakker is en in de bèta staat fungeert zodat het open staat om gemakkelijk geprogrammeerd te worden met een programma dat voor ons onbegrijpelijk is.
Exactly how I am in it.
Am now 34 and not making any progress in life.
So much is expected of you in life and at work to do it a certain way.
I want to take care of me family but I can't manage to earn some more money somewhere.
Or also not to start something for myself because there is so much involved.
I am smart. I am creative.
But it has been so pounded into me by society that I am lazy that I just don't get on.
Great society we have.
Hello
Mijn zoon is 16 … een eeuwige dromer nooit graag voor school gewerkt.
Comes across as lazy and unmotivated.
In the 3rd year of secondary school, he started creating fear of failure and blackouts in exams.
Then we had him tested in Year 4 and it showed ADD.
In itself a reassurance for me because now we knew . but we are equally far now.
The school system is not working for my son.
He cannot study does not want to study and has lost all courage.
But somewhere he does want much later . he'll get there he says .
what should we do . intellect he has more than enough, has made it to the 5th tso where he is now but still doesn't know how to study .. teachers don't understand him.
That is why I am surprised by this article and, on the other hand, a clarification.
Alle tips zijn welkom …
Grz An
Mum of a 16-year-old cool guy who sometimes loses it all.
Hi Jochem,
Thanks for your response. I also came across a lot about omega 3 and a link to ADD (and dyslexia). Are you familiar with that?
Verder merk ik bij onze zoon dat hij heel veel moeite heeft met ‘autoriteit’. Als hij iets van ons ‘moet’ doen of als we ergens ‘nee’ tegen zeggen. Is dat ook iets dat bij ADD hoort?
Greetings,
Inge
Omega 3 may well contribute. LTO3 contains high quality omega 3.
You definitely see more often with ADHD that there is difficulty with authority. I actually like this trait.
It should not get out of hand but a bit of self-reflection is so important.
ADHD’ers zijn nu eenmaal vrijdenkers, die kun je niet zo makkelijk zomaar iets wijsmaken. Het kan helpen wanneer je uitlegt waarom iets dan moet, wat is het nut ervan. Probeer het iets breder te trekken dan enkel, je MOET nu dit doen zonder vragen.
Hello all,
Struinend op het internet stuitte ik toevallig op deze site. Bij mijn zoon (11 jaar) is ook ADD vastgesteld (naast al eerder dyslexie). Ik worstel heel erg met mijn gevoel (laat hem alsjeblieft zijn talenten gebruiken en niet in dat vreselijk onderwijsstramien meelopen) en de inrichting van onze maatschappij en dus het onderwijssysteem waar je gewoon in mee moet. We overwegen zelfs medicatie om hem erdoorheen te helpen. Als er een school zou bestaan waar je echt mag zijn wie je bent, waar je jezelf kunt ontwikkelen op een manier die bij je past, zou ik hem meteen aanmelden. Maar aangezien wij nog steeds hopeloos ouderwets over onderwijs denken, voel ik toch de druk om hem mee te laten ‘dansen’. Hoe triest ook.
Tip: https://www.ted.com/talks/sir_ken_robinson_changing_education_paradigms
Hi Inge,
Grappig dat je die link deelt, deze hebben we onlangs ook op de website geplaatst > https://www.addkenmerken.net/sir-ken-robinson-over-kinderen-op-school-en-add-adhd/
Have you thought about LTO3? Might be worth trying that first if you are looking up to medication. You can always do that.
At least support him in developing his qualities.
Greetings,
Jochem
Jeetje wat herkenbaar allemaal. Ik schrik ervan. Als ik de reacties lees moet ik soms ook wel lachen. Zou zo mijn verhaal kunnen zijn. Bij mij is het zo’n 10 jaar geleden gediagnosticeerd. Ik ben nu 52. En heb 12 jaar geleden als sociaal cultureel werker en fervent sporter de overstap naar de politie gemaakt. Beste keuze ever, was niet makkelijk maar als je je hyper-focus aanzet lukt alles. Jasper, jij komt er wel.
Hello,
Mijn zoon, 14 ondertussen, heeft add. Ik wist al van 2,5 jaar dat hij anders was maar pas in 2018 werd add vastgesteld. Ik heb het gevoel dat ik hier steeds alleen voor sta. En dan bedoel ik naar school toe. Mijn zoon werd en wordt vaak als lui beschouwd. Leraars zeggen altijd dit begrijpen maar als het erop aankomt geven ze negatieve commentaren. Ze vinden hem lui, hij moet zich meer inzetten, zijn houding is niet goed….. Het klopt hij werkt niet zoveel voor school maar dit is echt niet om rebels te zijn. Wanneer we dit onderwerp aangaan, wordt hij oprecht verdrietig.
Nu had ik hem januari dit schooljaar verander van school. Dit omdat ik dacht dat dat soort onderwijs beter bij hem ging passen, ze meer begrip zouden hebben voor kinderen met ad(h)d en ander leerstoornissen. Want zoals zovele heeft hij ook nog dyslexie en waarschijnlijk nog ander ‘dus’. Nu heeft hij daar 10 weken fysiek les gevolgd om daarna net als iedereen thuisstudio te moeten doen door Covid19. De kinderen, althans in deze school, werden overspoeld met taken. Wij waren samen het overzicht kwijt. Want 10 weken, is niet veel om u aan te passen aan nieuwe manier van lesgeven, nieuw online leerplatform (waar ik ook geen uitleg over kreeg). Na tijdje hadden we onze structuur gevonden en gingen zijn punten op de taken omhoog. Hij diende ook bijna alle taken in. Maar de situatie veranderde weer en moest mijn zoon twee halve dagen naar school. Hopla structuur weer weg. Dan volgde nog het goede nieuws dat hij 6 examens had op 3 dagen. Waarvan hij wiskunde twee maal heeft moeten doen omdat school verkeerde examen gaf. Mijn zoon zijn concentratie houdt dit niet zolang vol resultaat b attest en mag enkel overzitten of naar bso. We hadden al gekozen voor tso dus lager waar hij nu zit. We hebben niets tegen bso maar als uw kind hier zelf niet voor openstaat wordt het moeilijk. Zijn punten halen niet het gewenste resultaat voor Frans en Nederlands. Wiskunde is met de hakken over de sloot maar voor de leraars niet voldoende. De andere vakken haalt hij dan wel mooie resultaten door even veel/weinig voor te doen. Ik had bezwaar aangetekend en moest voor een commissie verschijnen. 4 interne mensen en 4 externe (waar ik mijn twijfels bij heb). Na mijn verhaal te doen werd nog meer dan uur overlegd. Weliswaar zonder mij maar wel met twee personen van de bewuste school. Dit vind ik onrechtvaardig want ze hadden nog zoveel tijd om dingen aan te halen die ik niet meer heb kunnen verdedigen. Ze blijven zeggen te weten wat add is maar daar ga ik niet mee akkoord. Mijn zoon kijkt al jaren Engelstalige films zonder ondertitels, spreekt dagelijks Engels met mensen online, weet meer overgeschiedenis dan ikzelf…… maar toch durven ze het volgende te schrijven op te schrijven “ de commissie is vanuit prospectief karakter van mening dat de resultaten (kennis, vaardigheden, houding, competenties) onvoldoende basis bieden voor een welslagen in het 3de jaar tso. Dit is kwetsend, mensen die mijn zoon 10 weken op school hadden en 6 onbekenden hebben een oordeel over zijn houding en vaardigheden klaar. Mijn zoon gaat nu tegen zijn zin bso volgen met in achterhoofd om later avondonderwijs ofzo te volgen.
Ik doe mijn verhaal omdat ik weet dat er zoveel kinderen en niet enkel die met add in deze situatie terechtkomen. Als je de grote meute niet volgt, val je af. Je moet kunnen studeren, neerpennen en dan mag je weer vergeten. Dit is wat de scholen van onze kinderen verwachten. Kan je dit niet ondanks uw intelligentie dan ben je een ‘bso profiel’.
Schools urgently need people who will explain add / adhd / ass from their own experiences so that the children get the necessary support and understanding to follow their dreams !!!
Jasper 32 years.
Heb bijna de hele tijd zitten janken bij het lezen van dit artikel. Dit is precies hoe ik mijn leven heb ervaren. Van toch wel leuke basisschooltijd naar compleet compleet nutteloos voelen op’ met name het mbo. Maar dit begon al op de middelbare.
I am now unemployed and have not completed an mbo.
Incidentally, I was diagnosed with an IQ of 120 at primary school. But according to the teacher there, I didn't fit in and was subsequently sent to a LOM school on advice. It was good that the teacher had noticed that I was different. But in my opinion, I did not come into my own at that LOM school. Certainly not at the vmbo, where I was immediately placed at basic level. After all, I came from special education.
het doet mij tot op de dag van vandaag heel veel pijn dat ik me niet heb ontwikkeld tot wat ik had kunnen zijn en vind het heel moeilijk om in te schatten of dat nou aan mijn eigen luiheid, mijn game of cannabis verslaving ligt. Of aan de manier waarop ik ben door het leven ben gestuurd. Mijn gevoel sluit zich in ieder geval heel sterk aan bij dit artikel. Mijn wens is dan ook dat er ruimte komt voor alle add/adhd’ers om zich te ontwikkelen op de voor hun, juiste manier en ben van mening dat zij idd een groot aandeel kunnen zijn in de maarschapij, mits add/adhd niet worden bestempeld als handicap.
Wonderful article, very inspiring.
Thank you.
Hi Jasper,
Nice of you to respond and thanks for your compliment on the article.
I totally understand your frustration, but it is never too late to change course. Immerse yourself in things you enjoy doing. You can also meditate briefly daily. That really helps you feel more in tune with your true self. Who you really are at your core. Try to take slow steps to start feeling better. For example, if you have a really bad sleep rhythm now, tackle that. If you eat a lot of junk food, choose more healthy food. Do you game or blow daily, reduce this slowly. If you exercise very little, go for a walk every day and build up slowly.
Immerse yourself in things you enjoy doing. Youtube is also full of motivational videos that you can really get inspiration from. This way, you will slowly get into a positive spiral and regain your zest for life.
Je vond mijn artikel erg inspirerend. Lees dan ook eens deze > https://www.addkenmerken.net/john-loporto-davinci-method/
An inspiring video and a very inspiring story about an eagle. The question is whether you will keep it dry this time ;)
I wish you all the best!
Greetings,
Jochem
Hey, I had just written a nice message back, forgot to fill in my name etc. Now it's gone, haha.
I'll have another go later, have to leave now.
Warm regards, Jasper.
P.s. in my eyes, you are a hero!
Hi Jasper
Fijn om te lezen over iemand met dezelfde struggles. Zelf heb ik al 3 opleidingen ‘geprobeerd’ tijdens de 1e al bij een schoolpsycholoog terecht gekomen nooit praktische hulp gehad en er werd me van alles ingepraat. Maar de school had het kennelijk niet zo op ‘probleem studenten’. Nu geen idee hoe verder.
Hello,
Ik ben Janna, 15 jaar oud en heb een half jaar geleden de diagnose ADD gekregen. Ik geloofde eigenlijk niet echt dat ik ADD had, maar dat het meer voor mensen was die gewoon in alles een verklaring zoeken. Deze gedachte heb ik heel lang gehad. Echter ben ik eens goed gaan kijken waar ik nou allemaal tegen aan loop als “ADD’er”. Nou dat is dus nog al een lijstje! Ten eerste blijf ik dit jaar zitten en wordt van vwo terug naar havo geplaatst. Dit voelt voor mij heel erg als gefaald hebben. Het probleem is dat ik gewoon echt een ontzettend lui persoon ben. Dit frustreerd me op sommige momenten echt ontzettend. Een ander probleem is dat ik werkelijk waar alles vergeet en kwijt raak. Ook heb ik het gevoel dat mijn vrienden soms helemaal klaar met me zijn, omdat ik zo ontzettend lui en ook wel egoïstisch ben. Verder leid ik mezelf gewoon ontzettend af van problemen die gaan komen, wat dan later dubbel terug komt. Ik voel me dus de laatste tijd wel anders dan andere leeftijdsgenoten. Ik kan er alleen niet mijn vinger op leggen in welk opzicht dat is. Een verklaring kan zijn dat ik met mijn hoofd niet echt bij het dagelijksleven ben.
Jochem and parents of,
Heel erg herkenbaar allemaal maar stel wel vraagtekens bij je oplossing. Aan het blinde vertrouwen op intuïtie en de alwetendheid op basis van een hoger bewustzijn kleeft een zeker risico. Dat het brein van ‘nieuwetijdskinderen’ op school niet dusdanig hoeft worden geprogrammeerd kan door hen worden geïnterpreteerd dat ze niets hoeven te leren. Wijsheid komt immers vanzelf. Dit is een valkuil wat kan leiden tot waanideëen en een totale verwijdering en afwijzing van de realiteit. Ook al heb je het vermogen dat je dingen ziet die anderen moeten leren kun je er falikant naast zitten! Er is dan niets en niemand die je in je val opvangt. Je mist de voorgeprogrammeerde kennis van de mainstream en je eigen kennis bestaat uit drijfzand. Het verschil zit het hem in de manier van leren.
Hello all,
I found out today that I have had ADD all my late life (27) and honestly, I'm totally happy with it!
Finally, all the puzzle pieces are falling into place.
How to deal with this better now? no idea....
Does anyone have any tips? If so, send me an email :) thanks!
Greetings Regina
Hello.
I read a bit on this website. Especially the bit about school. I have a nine-year-old son with adhd and he is now in special primary education. It is his third school already and as things stand, school number four is already around the corner. He is now in group five and has already been allowed to repeat group three once. I am looking for `something` that is there for us, because care institutions etc. cannot help us with these kinds of things like telling the school (in our interest) how things should be done or that the school has shortcomings. And which school is the right school, or will his fourth school be the end station and he'll just have to muddle through to eighth grade? If so, I can predict my son's future. Does anyone have any tips , anything we can actually use? Should we sue the school for `trying` to teach my son or should I say a chance? How should I assess the chances of my son's future working out???? Dear people it is crazy that this can happen in the netherlands our prosperous little country .
Kind regards
Sylvia van Leer
Hoi Sylvia, wat een lastige situatie. Je wilt natuurlijk het beste voor je zoon. Het lijkt mij belangrijk dat jullie zoon actief hulp/begeleiding krijgt. Dit is volgens mijn weten ook verplicht vanuit de school. Hij heeft mogelijk veel meer tijd en begrip nodig en die krijgt hij nu misschien niet. Of de school hierin fouten maakt kan ik zo natuurlijk niet zeggen. De leerkrachten doen vast hun best maar soms is het nu eenmaal ook heel lastig wanneer je een hele klas les moet geven en daarbij ook een kind die ‘anders’ is. Je kunt als je dat kunt bekostigen mogelijk eens het natuurlijke middel lto3 trying which many children but also adults with ADHD respond well to. Both in school and in dealing with others, I hear mostly good results. Furthermore, you could discuss with the school where you can find appropriate education now. Perhaps more creatively oriented where the children do not have to sit still as much. All the best with it.
Greetings Jochem.
My friend also has a child just add and it is nier easy.
On this I will not let myself comment further.
What I do know is that the school does share responsibility and should help you.
They can also help you in many ways but usually don't want to put time and energy into it even though they are obliged to, many parents don't know that.
Sorry I can't give you more info on this right now but would definitely go and find out, from the ministry of education if necessary, take them to task.
Hey Sylvia!
My little brother also has ADHD. Too bad I only read your article now. 5 years later.
My little brother and I were in Waldorf school together.
This school looks at the individual and helped very much to let him develop and be who he was. The teacher often let him release his energy. He was allowed to go outside more often, draw under stories, run around, stand during lessons etc..
I can relate to this so well.
In primary school, I discovered my first great talent: reading. In grade 3, I was already at the highest reading pace (AVI 9/out) and by grade 6, I was already reading books of around 100 to 200 pages in a few weeks. Another talent I discovered is that I am very good at music. I always realise quickly if something is wrong in the music and can therefore (if I make a mistake) adjust myself to it within a split second.
However, I binged on arithmetic. I am slow and in time, I was one and a half arithmetic books behind the rest of the class (about a grade). Even personal tutoring barely helped. I just couldn't do it. Reading comprehension was always easy for me because I sense what something is. Technical reading I hated because I thought it was just nitpicking. For heaven's sake, don't be so difficult, just read!
In secondary school it only got worse. not good and slow maths and maths, along with physics. Dutch was hell because I felt everything was over-analysed. I loved Geography and History, the subjects I also loved so much in primary school, and, even better: was also super good at! Those were the excuses for the irritating subjects.
Het meest dubbele gevoel had ik bij de vreemde talen (Frans, Latijn, Grieks, Duits en Engels). Ik kan voor geen meter woordjes stampen, maar geef me een woordenboek en ik vertaalde alles, met de perfecte zinsbouw en grammatica. ook bij leestoetsen en boektoetsen was ik één van de besten, ik haalde geregeld hogere punten dan de rest van de klas, en kon zelfs een paar keer vragen beantwoorden van examens waar geen van de toenmalige examenleerlingen een goed antwoord op had. En toen één van de leraren me vroeg waarom ik het wel goed had en de rest niet, zei ik gewoon: “De rest kan goed leren, maar niet nadenken. Ze kunnen de context niet begrijpen omdat die niet vast te leren is.” Maar het ‘mierenneuken’ bleef doorgaan en ik moest met veel vakken stoppen omdat die onderdelen te zwaar wogen om op te halen met mijn sterke punten.
Waar ik me ook in herken is het gevoel dat ik alles kan aanvoelen, mijn intuïtie. Ik heb vaak genoeg gehad dat ik zei dat iets zou gebeuren, of dat iets niet zou werken. Anderen antwoordden dan vaak dat ik geen gelijk zou hebben en gingen verder met hun foute aanpak, maar wie had uiteindelijk gelijk? Ik. Ik denk dat ik in zulke gevallen een score heb van ongeveer 95%… maarja, mensen luisteren niet naar je. En dan zijn ze toch altijd verbaasd dat ik iets goed voorspeld had.
Nu op de universiteit is het vooral de manier van toetsen die in mijn weg staat. Veel essayvragen waarin men niet aangeeft welke weg ze op willen. en het dan vreemd vinden dat ik nét even anders redeneer… maarja dan is het antwoord wel gewoon fout. Gelukkig kan ik bij multiplechoice toetsen wel fatsoenlijk scoren, omdat je daar eigenlijk alleen de rode draad moet kennen… of ‘voelen’.
Ik hoop dat er over een paar jaar mensen zijn die het huidige systeem open kunnen breken om zo ‘andersdenkenden’ ook kansen te geven. Wij zijn niet gek, de rest praat anderen na maar denkt niet zelf na.
Hi Jeroen,
Leuk dat je reageert. Ik herken mij ook zo enorm in wat je beschrijft. Beter had je deze zin niet kunnen omschrijven “De rest kan goed leren, maar niet nadenken”. :) Zo voel ik het precies ook. En wat je later beschrijft over dat je altijd alles goed voorspelt. Dat is ook totally me. Tot ergernis van anderen aan toe omdat je altijd beter weet, maar ja, het is ook gewoon zo. Het is een soort hoger bewustzijn waardoor je gewoon weet hoe zaken in elkaar steken, je weet hoe dingen gaan verlopen. Vervelend hoe je dan steeds tegen die frustraties aanloopt omdat het op een gegeven moment gewoon vermoeiend wordt dat je weer door die hele molen moet terwijl jij van te voren toch al weet dat je gelijk hebt. Maar mensen luisteren niet. Zie het maar als een bijzonder sterke en mooie kracht. Wat ik er soms als negatief aan ervaar is dat mensen niet naar je luisteren maar je wel gebruiken op het moment dat ze je nodig hebben.
That other way of reasoning you describe. That is simply a strong side of us that is not recognised by the vast majority because they do not possess that gift. Unfortunately, we often lose out in the short term, but in the long term, there are geniuses within us who are capable of so much. That really comes to the fore Jeroen :) Be proud of it! We are the eagles of society, the wayseers. Just read this article and be sure to watch the video too https://www.addkenmerken.net/john-loporto-davinci-method/ Even better, read his book. You will really feel completely comfortable in that, as I did. All the best to you. Greetings Jochem.
Dear Jochem,
Vraagje van een bezorgde moeder. Mijn zoontje is 7 jaar en ze vermoeden ADD op school, ikzelf dacht altijd aan hooggevoeligheid maar zie zeker aanknopingspunten. Wil hem niet aan stereotype onderzoeken onderwerpen en hem nu al stigmatiseren / belasten met van alles. Zeker omdat zijn zelfbeeld nu al op deze leeftijd aangetast is. Maar goed het gaat op school dus inderdaad niet goed, droomt voor de buitenwereld, maar wel druk in zijn hoofd. Maw, hij loopt achter. Zijn er uberhaupt scholen die zich speciaal richten op kinderen met deze kenmerken? Misschien een heel ander soort onderwijs? Meer beeldonderwijs ofzo? Hij heeft het iig niet naar zijn zin op school, maar is nou eenmaal schoolplicht…. Ik zie nu een niche voor deze groep kinderen die geen baat hebben bij gewoon standaard onderwijs, want alles is geënt op mainstream. Of is het er wel???
Hi Jochem, thanks for your response :-)
Perhaps I haven't looked around the website closely enough but how do you handle relaxation, expressing yourself/ventilating, focus?
Het accepteren van jezelf is geweldig en neemt bijv al stress weg en je vuurtje voelen geeft ook focus/energie/concentratie. Maar kun je dat nu voldoende uit jezelf halen? Hoe ga je om met rust vinden (en dan bedoel ik echt stilte, totale vrede/ontspanning), orde en overzicht bewaken zonder teveel energie te verliezen……nouja, kortom alles waar je in jouw hoofd tegenaan loopt. Ik ben benieuwd omdat het mij zo moeilijk lukte zonder Ritalin. Ik vraag het ook omdat ik me afvraag in hoeverre de zoektocht(of gebrek daaraan) naar iemands “vuur” invloed heeft en hoe men daarmee om is gegaan. Hoewel dat voor iedereen een persoonlijk proces is natuurlijk, kun je elkaar wel inspireren/sparren/triggeren (vind het zelf bijv ook fijn om te merken om het ergens hartstochtelijk niet mee eens te zijn en dan ineens heel duidelijk weet waar ik wel achtersta. Toch die prikkel nodig;-))
And I was wondering if you will share your experiences with Paleo on this website(or anywhere else). All that in the Cruyfian category: You only see it when you realise it!
Thnx in advance!
Oh crap, sorry….Je had zelf een hyperlinkje Paleodieet gemaakt voor me!
Only now am clicking :-D and going to check it out!
Nicely written! Recognisable too! I did find the metaphor of walking with a blind guide stick while you can see apt. :-)
Edoch, of course it is all not so black and white although it makes that most obvious. Every person is unique, only sometimes your strength is also your burden. That is not so much down to society alone. The only blame for society is that it exists as it does. And as you beautifully described, that system does need it.
Jaren terug heb ik mij verdiept in de meervoudige intelligentie theorie van Gardner (tijdens werk met hoogsensitieve en hoogbegaafde kinderen). En onlangs in de theorie van persoonlijkheidsprofielen van Jung gedoken. Ik zou die twee samen met de piramide van Maslow in een tonnetje illen husselen omdat ik denk dat daar alle aspecten van ons autonome zelf in geraakt worden. Voor hen die daarnaast ook “anders” zijn doordat ze bijvoorbeeld(!) nieuwetijdskind zijn en/of AD(H)D hebben moeten ook deze nog meegehusseld worden. Dat klinkt alsof het allemaal nog complexer zou worden maar aansluitend op jouw stuk is het enkel een verrijking. Nog meer in ‘t vat wat eruit te halen valt mits alles de ruimte heeft en erkent wordt. Als een dynamisch geheel samenwerkt.
Na een leven vol strijd, onduidelijkheid en zelfveroordeling heb ik kortgeleden de diagnose ADD gekregen. En ben ik, ondanks mijn bedenkingen over medicatie, gestart met Ritalin. Ik was er in eerste instantie op tegen. Waarom moet ik mijzelf WEER ontkennen, dit is wie ik ben en ik ben van nature altijd in beweging om te reflecteren en bewust te zijn om de beste versie van mezelf te zijn. Maar ik merk dat alle belemmeringen die ik eerder had in het “mijzelf” zijn, alle gevoelens/creativiteit/vuur/wijsheid die van binnen chaotisch rondborrelden, nu de ruimte krijgt om zich te uiten. Doordat ik me beter kan focussen kan ik dat vuurtje binnenin zelfs beter aanwakkeren, mezelf voeden door bijvoorbeeld een goed boek of studie. En ik merk dat de muzikale ideetjes die ik als kind altijd had maar verloren was, nu weer terugkomen zodat ik eindelijk echt vanuit gevoel muziek kan gaan maken. Er staan nu niet 12 andere kanalen aan in mijn hoofd waardoor ik t niet eens meer kan horen.
Example: the person I had become (nature/nurture) held very much to an introverted analytical thinking/structure/standards (Jung profile) or inhibitions. While my actual nature (add side) is naturally uninhibited and lively. That combination made it very difficult for me not to constantly impose everything on myself and all confrontations with non-compliance were very difficult. While I also know people with ADD who are actually very extroverted and focus on creativity, express themselves more easily and have an extra fire or sunshine that keeps them going.
Dat is een logica die ik daar in zie, iig. Mij helpt het om de waarom vragen te begrijpen. En balans te creëren. Yin en yang. Zwart en wit. Het één floreert en gedijt soms het best onder invloed van het ander. (zie mijn voorbeeld rust om creativiteit de ruimte te geven)
I have curly hair myself but that doesn't mean I understand all people with curls. I do understand what those others find curls annoying and fun about their hair but otherwise we are all different. Of course, that's how it works for everyone what makes us ourselves.
Zo, en nu ga ik eerst m’n blindegeleidestok bij het grof vuil zetten! ;-)
Greetings!
Thanks for your response Krullie :)
Interesting what you write.
Erg herkenbaar ook je wat zegt. Bijvoorbeeld “alle gevoelens/creativiteit/vuur/wijsheid die van binnen chaotisch rondborrelen”. Ik ken het maar al te goed. Als een soort hoogbegaafdheid met alles tegelijk in je hoofd bezig zijn en super veel talenten hebben maar niet weten hoe je het allemaal uit kunt voeren ;)
But like you, I too am always trying to become the best version of myself and this continues to struggle and trial and error. I have since accepted that and let it hinder me as little as possible.
It is certainly not always easy and even I often enough think, if only it was just a day of relaxing and not always struggling but that is how it is.
Currently, I have been eating completely differently for 3 months. Namely according to the paleo diet. That does help.
Glad for you that you have now found your way and that you can function so much better with medication. That is certainly not true for everyone so glad to hear it.
Greetings Jochem
Ha Jochem,
Ik hang al een paar dagen rond op je website. Wat een feest van herkenning. Morgen word ik uitvoerig getest op AD(H)D. Het idee anders te zijn dan anderen (en als enige de gebruiksaanwijzing van dit leven niet te hebben ontvangen), uitgelachen worden, niet begrepen worden om mijn grootse ideeën, grote projecten opzetten en soms niet afmaken (of alleen in mijn hoofd volledig uitvoeren), steeds van richting veranderen binnen mijn bedrijf en mezelf daarin soms niet meer durven vertrouwen, het vaak met mijn mond vol tanden staan als mijn mening wordt gevraagd over zoiets onoverzichtelijks als de politiek, afspraken vergeten of dubbelingen in mijn agenda (lang leve de google agenda die ik met mijn partner deel), perfectionisme, creativiteit, inlevingsvermogen, stemmingswisselingen, woedeuitbarstingen, verlangen naar rust, enorme passie en vuur voor onderwerpen die me interesseren, enzovoort.
Een gedachte die net opkwam: ‘als ik nu eens leer hoe ik mijn vuur kan hanteren en inzetten, dan zal ik (en anderen) me er niet meer aan branden’. Wat zal dat een rust in mijzelf brengen.
Thanks for your inspiring site.
Ellen
Hi Ellen, thanks for your positive response.
It is also a long road of trial and error, but yes, that is also part of life again. Our lives are just different but certainly no less interesting!
Eventually you will get there, by whatever means.
Keep it up! :)
Greetings, Jochem
Thank you Jochem. Was a heady day yesterday. It turned out I have ADHD, both attention deficit and hyperactive type. Very sad at first, not because of the label, but because I have struggled for so long, especially with my temper, and now there appears to be something more going on. To calm down, now on medication. After the summer, I will look into the possibilities regarding food and supplement LTO3.
With nutrition and lto3, there is definitely a lot to gain too. All in good time and do what feels right.
Good luck with everything Ellen.
Greetings Jochem
NO COMMENTS!….Prachtig omschreven. Heb ook een thetabrein en ASDHD. Ook HSP..Hoogsensitief!…
Groet, Zennie-Roots……
So recognisable to me as an ADHD-er and HSP-er especially the period at school!
Now that I understand it, I try to deal with it well and actually only focus on the positive aspects of it, especially in my work with people and horses because that is where I experience passion and it is more positive than negative for me! Turning my hobby into my profession was my dream and I succeeded!
How good to hear Annemarie! :-) Am happy for you. That's exactly what it's all about. Finding your passion and being able to put your energy into it. Nice of you to respond! Greetings Jochem
een heel herkenbaar verhaal! Ik ben nu 28 en van de zomer gediagnosticeerd met add. Gelukkig heb ik ondanks de problemen waar ik in mijn leven tegen aan liep wel het beroep gevonden waar ik meer met mijn gevoel kon en intuïtie. Ik ben docent geworden in het vmbo dit is afwisselend uitdagend ieder uur van de dag anders en je bouwt een band op met leerlingen. Maar toen ze op de opleiding om de theorie achter mijn manier van werken vroegen kon ik daar geen antwoord op geven uiteindelijk na hangen en wurgen ben ik geslaagd maar tot op de dag van vandaag doe ik niets met de theorie en alles op gevoel en aan de reacties van leerlingen te merken werkt dat voor mij het beste. Ondanks obstakels ben ik daar gekomen waar ik wilde komen nu doorgaan naar een volgend doel! Succes allemaal ermee en hopelijk helpt deze ervaring iemand met ADHD of add om te geloven in zichzelf en dat doel wel te halen!!
Ik ga dit nu naar een vriendin doorsturen voor haar zoontje, die heeft het zoms ontzettend zwaar. Ik zelf had niet bewust last van mijn conditie, ben pas na mijn 40sde gediagnosticeerd, maar achteraf verklaard het heel veel. Ik zou ook zeggen dat ADHD gepaard gaat me hooge sensitiviteit, je voelt dus alles aan en ziet alles, moet je mee kunnen omgaan. Je kunt dit positief gebruiken om anderen te helpen – als je doorhebt dat je niet vreemd bent maar gewoon verder denkt en de meesten je niet kunnen volgen!
So recognisable. I'm 38 now and have lived my whole life like the article! How nice to read that someone understands what I feel! Top article for everyone though now with or so der ADHD/add. I have known about it for a year now and my life has turned 100% positive and I have finally been able to do something in my creative brain. Wonderful!
I forget to mention that I started a website a couple of years ago, where I feature exclusively positive stories from adhd-ers about adhd, a subject of my own or experience gained in/with doesn't matter.
The first, and main reason for the site was, to all post achievements and/or successes of people with adhd, along with an explanation or just story from the person concerned.
A site where only all the positive qualities of adhd-ers are listed.
Soon I had a number of people with their success story and how they managed and keep it going.
Within a month, I received consecutive requests, from the people who were on the site with their success stories, to please remove their names and details.
The reason was from almost everyone, that customers fell over it and were not happy with it after the site was known to them.
Bad business as customers walked away. Well!
Hi Ray, nice initiative!
What you say sounds familiar.
Werkgevers Googlen tegenwoordig even je naam hè. Ik heb dat ook gemerkt. Maar je kunt de naam van die persoon natuurlijk ook altijd nog anoniem maken. Of bijvoorbeeld alleen de voornaam of roepnaam gebruiken. Of gebruik desnoods een pseudoniem. Dan wordt het verhaal in ieder geval niet meer in Google gevonden bij die naam.
Grtz Jochem
Great information, really fantastically well described and therefore all the greater is my surprise that there is no mention of any reaction!
are they there and I don't see them??????
Ik heb zelf adhd, klinisch zeer hoog en op mijn verzoek getest op m’n 34e en meteen aan de Ritalin gegaan!
Waarom zelf om een test gevraagd? Omdat ik het bestaan ervan niet wist en ik er pas iets over kwam te weten, nadat een invalster op m’n werk, mij erover vertelde.
Her father and brother had adhd and she thought I was a typical adhd-er!
After being handed the characteristics, limitations, behaviour etc of someone with adhd by her, I looked up all sorts of things about it in a short period of time and following that, had myself tested for adhd by a number of experts.
It took at least 12 years or so after that before I could see myself as the adhd-er described in the above post!
Mijn leven vanaf m’n 34e tot de 12 jaar daarna, de adhd-er zoals er door de maatschappij over adhd werd en nog wordt gedacht. Ik zag mijzelf als een mislukt individu en zeker niet als in bovenstaand bericht.
Mijn leven tot m’n 34e en dan vooral m’n jeugd, was verschrikkelijk. Alsof mensen, volwassen mensen meestal zoals leerkrachten, mij zagen als heel iemand anders! Mij beschuldigden van bepaald gedrag dat helemaal niet paste bij mijn beleving en dus ook niet klopte, zo was ik niet. Ik deed het allemaal expres en wilde niets, kortom ik deugde niet!
What is stated above is true and should be a given, also present in every teachers' office.
Hi Ray, I had never mentioned this article so clearly on the website. I just put it in the menu too so it will probably be read more often now! Maybe comments will be added haha ;)
Thanks for your nice feedback, by the way! Good to hear that you've come to view ADHD so positively now. Will make your life a lot easier and more enjoyable :)
Take care!
Jochem
So. Seems like you're talking about me. And, how well written.
Am this week. Found out in my 40s that I am not crazy. Didn't just leave 15 Jobs in 20 years. Started blowing from the age of 16. And continued to do so until this week, always feeling that which you've articulated above in razor-sharp detail. Because this week I only realised for the first time in 40 years that there is a name for insecurity in i.
In 1986 kreeg ik de diagnose gilles de la tourette. Lichte vorm, schreeuwde niet enzo maar had wel een hoop aanwendsels. En nu ik eindelijk besef ik dat dit gewoon aanwendsels waren. Ontstaan uit pure verveling. Ik zag iemand in de klas dit vaak doen. En dacht dat is wel wat, laat ik dat ook eens proberen. Problemen, verschillende scholen, internaat. Alle feesten in Nederland en België zo’n beetjes gehad. Met bijbehorende middelen.Altijd de gedachte dat je anders was dan de rest. Maar dat zal wel aan die gilles de la tourette liggen. Ook viel me wel op dat ik altijd anders dan de rest op drugs reageerde
reacted. Was always the first to go out more or less. And then wanted to go home again.
My sister-in-law is a remedial educationalist and and has been calling out for years: You just have adhd. Yes yes, right. No I have gilles de la tourette, you know that, don't you? Pfffft how blind I have been(stoned mostly).
With work, I didn't need/couldn't be stoned. So when I worked at a bakery for 2 years, I was so bored I left again. Until I just decided to find another profession. This after about 6 bakers in 15 years. And none of these wanted to get rid of me. Yes 1, but that was in my heyday of house parties. Which meant I didn't show up too often. This was at age 18.
So then I became a Team Leader in logistics and this was it, nice and dynamic, no day the same. But now I've also had 5 different bosses there in the last 10 years. And really good jobs. Up to warehouse manager. Only I saw so many dingwn that I could solve. But there it comes, you can't. At least not by chicken standards shall I say. I shouldn't have to follow all kinds of project groups. I'll sort all that out myself. Just let me employ a few of those adhd ers. And I'll sort it out.
Unfortunately, of course, that's not how it goes. Otherwise, I would still be working at my first boss. That's why I decided to take medication anyway. At least then I can stop blowing/smoking. Because my wife sends me to the coffee shop when I have stopped for 3 weeks. Because then she goes completely crazy with me. And I must say I've never felt so good. Some peace and quiet. Not wanting to think about everything at once.
But a friend of mine did refer me to this article and I am very grateful to him for this. He also has adhd. I am now thinking that maybe I am not going to need the medication for the rest of my life. But that maybe there are alternatives.
Thanks.
Gr.