Ik en mijn leven met ADHD chaos, chaos, chaos!

Het verhaal van Karin over haar chaotische leven met ADHD

Ik ben moeder van twee kinderen en 32 jaar. Ik heb een goede baan als hulpverlener en begeleidt gezinnen. Als ambulant werker ben ik veel op pad en in mijn auto pleeg ik altijd nog wat telefoontjes, kijk naar buiten, en rij veelste hard, parkeer mijn auto ergens, haal een parkeerkaartje maar als ik aan kom ben ik te laat en heb een boete. Als iemand tegen mij zegt dat we rechtsaf moeten kijk ik altijd naar mijn schrijfhand. Ik ben ook blij met de spellingscontrole op telefoons, computers e.d.

Mijn auto is een rommel, mijn werkplek is een rommel, mijn tas is een rommel…. Tijdens gesprekken flap ik er regelmatig wat uit, ik ben confronterend maar veroordeel niet. Op kantoor praat ik een beetje hier, beetje daar en ook mijn administratietijd is voorbij gevlogen. Als vergaderingen te lang duren wordt ik onrustig en begin te wiebelen, moet naar de WC of wil naar de kern van het verhaal! Ik hou er niet van mijn tijd te verdoen.. IK maak veel grapjes, ben erg vlot en mij praat je niet snel onder de tafel! Ik ben enthousiast en heb vele interesses, Moet er iets gedaan worden, een training, het begeleiden van een stagiaire, het implementeren van een methodiek, dan komen ze bij mij. Ik ben altijd enthousiast en weet van aanpakken. Soms laat ik een heel koffiespoor achter omdat ik altijd mors en knoei. Collega’s vinden mij leuk, gedreven en gepassioneerd en soms een beetje gek maar zeker niet saai. Cliënten vinden mij betrouwbaar, grappig, menselijk, betrokken en eerlijk. Ze accepteren mijn te laat komen en chaotisch gebeuren omdat ik het bespreek. Ik ga 100 nee 1000 procent voor mijn gezinnen en dat weten ze.

Ook voor mijn vrienden ga ik, ik heb afwisseling nodig, moet gek kunnen doen met mensen en lekker kunnen doorslaan, in dingen klimmen en schijt hebben aan alles. Ik moet voelen dat ik leef!  Tot zover niets aan de hand. Dit zijn stukjes van ADHD waarvan ik gewoon wist dat ze bij mij hoorde en ik had het ingezet als vaardigheden.

Maar sinds een half jaar weet ik dus dat ik ADHD heb en vallen vele stukjes op zijn plaats..

Want sinds ik een gezin heb met twee kinderen loop ik tegen mijn eigen chaos en de overprikkeling op. Steeds meer en steeds meer en met wat overlijdens erbij zat ik ineens overspannen thuis.

Ik leef als een speer en beleef mijn emoties intens. Ik kan me vreselijk opwinden, down voelen, zielsgelukkig. Maar thuis was voor mij de plek om te landen. Om de chaos om mij heen en in mijn hoofd op te ruimen… IK ruim niet plek voor plek op maar in een keer het hele huis, overal en tegelijk. IK zet muziek aan en gaan met die banaan, alle prikkels weghalen om vanuit het nulpunt weer chaos te veroorzaken. IK doe thuis zoals het voelt, ik wordt wakker wanneer ik wil, ga slapen wanneer ik wil, ga eten wanneer ik wil. IK beuk mezelf helemaal af in de tuin, verlies de tijd uit het oog en kom tot rust. Ik heb honderden ideeën, sommige start ik op en ga er helemaal in op en sommige laat ik net zo snel weer los.

Maar nu ik kinderen heb, moet ik hun structuur volgen, zij hebben geen ruimte dat ik een hele dag tekeer ga in de tuin. En het hele huis opruimen lukt ook niet zo goed. Voortdurend zijn er spullen, prikkels, geluiden en andere om rekening mee te houden. Ik loop vast ik moet op tijd naar bed, op tijd opstaan, de kinderen eten geven en dat kost veel moeite. Daarnaast heb ik mijn man waarmee ik moet samenwerken en die me vraagt wat mijn plannen zijn. *&^$* kortsluiting want mij hoofd is te vol. Moet nog naar de winkel, naar de bibliotheek, kinderen naar school, instanties bellen, rekeningen betalen…

Tja en dan loop je dus tegen jezelf en je eigen chaos op en de andere mensen om mij heen tegen mij. Mijn dochtertje is ook zo druk, zit niet stil, praat veel en heeft het geduld niet om te luisteren, en reageert direct op prikkels. Er ging langzamerhand een lichtje bij mij branden en tijdens mijn overspannenheid heb ik om een ADHD test gevraagd en inderdaad alles valt op zijn plek.

Waarom structuur zo belangrijk is, waarom routine zo belangrijk is, waarom keuzes maken en knopen doorhakken zo belangrijk zijn, hoe belangrijk lijstjes voor mij zijn, hoe belangrijk doelen voor mij zijn omdat dat mijn houvast is… Ja ik heb nog een hoop te doen!!

Ik leer nu eindelijk koken, ben nog steeds een leuk en gek mens!

Karin.

Je kunt hieronder reageren op het leven met ADHD van Karin…

> Klik hier voor het overzicht van alle levensverhalen

.

Hulpboeken bij ADHD