Tagarchief: nieuwetijdskinderen

Links

Links naar ADD, ADHD, HSP gerelateerde websites

Je vindt hier links naar informatieve websites, praktijken, coaches, stichtingen, blogs, interessante producten, cursussen en E-books m.b.t. ADD, ADHD en HSP. Onderaan vind je nog overige interessante links.

Overige

Reacties uitgeschakeld

ADD en ADHD in de publiciteit

26 november 2011, door Jochem (Beheerder) | Een reactie plaatsen

Veel negatieve kijk op ADD en ADHD

Van veel sites op internet over ADHD en ADD vind ik dat ze zich teveel richten op de negatieve kanten van ADD en ADHD. Er wordt altijd in termen gepraat van een aandoening en een disfunctioneren en hoe we hiermee mee om moeten leren gaan. ritalin snoepjes ADD ADHD
Veel mensen nemen deze gegevens en informatie over ADHD en ADD als overtuigende waarheid aan. Ze nemen zonder meer aan dat ADHD en ADD een biologische afwijking is en willen een diagnose krijgen zodat ze geholpen kunnen worden in de vorm van medicatie.

Waarom? Omdat het steeds moeilijker wordt voor ons AD(H)D’ers om mee te draaien in onze razende, drukke, vol met prikkels en gestreste maatschappij. We willen alle informatie vinden over wat ADD en ADHD is, welke symptomen erbij horen en wat voor behandelingen er zijn en welke medicatie er voor te vinden is etc. etc. etc.
Maar is dat een oplossing? Ik denk het niet, het is toegeven aan de meerderheid en weer blijven we ons aanpassen. Dit terwijl aanpassen in veel gevallen lijdt tot ziekte en secundaire aandoeningen naast je ADD of ADHD!

Op die manier leg je bij jezelf onnodig diepe overtuigingen vast in je onderbewustzijn dat er iets mis is met je. Overtuigingen die het je in je komende leven alleen maar moeilijk zullen maken.
Dit terwijl ADD en ADHD naar mijn mening, o.a. gebaseerd op veel vernieuwende informatie en wetenschappelijk onderzoek, helemaal geen biologische aandoening is maar een genetisch bedoelde andere aansturing van het brein. Als je erover nadenkt is het toch ook vrijwel onmogelijk dat zo’n grote groep van de bevolking (5% en waarschijnlijk nog meer) dit label draagt. Dat komt neer op bijna 1.000.000 mensen in NL. Als je je dan ook bedenkt hoeveel beroemdheden met ADD en ADHD zoals filmsterren, rocksterren, uitvinders, atleten, kunstenaars, leiders, dansers etc. er zijn. Begint er dan geen belletje bij je te rinkelen?

Kijk nu eens naar de positieve kant van ADD en ADHD want die zijn er zo veel. Creatief, intelligent, humor, energiek, goede intuïtie, sterk ontwikkeld gevoelsleven etc. Stop te blijven roepen dat je een aandoening hebt want dan doe je jezelf echt tekort. Je drukt jezelf weg, je bent gaan geloven dat er iets mis is met je en dat je daarmee moet leren leven.

Een reactie plaatsen

Leven met ADD / ADHD in de maatschappij en op school

26 november 2011, door Jochem (Beheerder) | 27 reacties

ADD en ADHD is jouw kracht maar lastig in de maatschappij

ADD, ADHD en nieuwetijdskinderen

Vanaf het moment dat een kind naar school gaat wordt er al gesleuteld aan de natuurlijke gave die het heeft meegekregen. Een kracht waarmee je een sterkere verbondenheid hebt met de energie van het leven. Met het ADD/ADHD brein voel je dingen aan, je hebt een goede intuïtie, je weet dingen puur omdat je het aanvoelt, je bent wijs. Als ADD’er/ADHD’er ben je niet gemaakt om alles vanuit het verstand te redeneren maar je hebt een hoop kennis al beschikbaar puur omdat je een connectie legt met het onderbewustzijn die voor anderen onbegrijpelijk is. Ze worden ook wel nieuwetijdskinderen genoemd.

Voor een groot deel van de populatie is het geen enkel probleem om langzaamaan geprogrammeerd te worden door wat alles en iedereen je in je leven wijsmaakt. Zij zijn gemaakt met een brein wat gemakkelijk te programmeren is met alle overtuigingen van ons systeem. Veel dingen worden voor waarheid aangenomen doordat al deze mensen met het “normale brein” vanuit hun verstand leven.

Wanneer je alleen met het verstand leeft, sta je dus ook niet open voor wat je gevoel, je ziel en je instinct je verteld. Dit is heel goed voor een maatschappij om te ontwikkelen. Als namelijk iedereen het ‘ADD/ADHD brein’ zou hebben, dan zou het zeer moeilijk zijn om een werkend systeem te ontwikkelen. Dit zou een chaotische plek worden. Maar het is ook belangrijk om een klein deel van de populatie wel over deze kracht te laten beschikken.

Het huidige schoolsysteem en ADD / ADHD

Het probleem is dus dat wij vanaf kinds af aan verteld worden hoe alles werkt, hoe alles moet, hoe het in elkaar steekt. Dit is als ADD’er/ADHD’er niet te begrijpen. Ons hoeft dat niet verteld te worden omdat wij die diepere connectie hebben met de energie van het leven. Hierdoor voelen wij aan, dat dingen anders zijn, zoals die door mensen die vanuit het “normale brein” leven, worden verteld. Wij weten dat het anders is dan ons verteld wordt. Wij moeten echter koste wat kost in dat plaatje passen zoals de rest van de klas. We moeten alle instructies precies zo opvolgen zoals ons verteld wordt. Maar dat lukt ons niet omdat we simpel weg gewoon beter weten en niet bestemd zijn om zo te ontwikkelen.

Dit zorgt voor diepe frustraties die dus al van kinds af aan worden ontwikkeld. Het is dus ook niet zo gek om te bedenken dat mensen met het zogeheten ADD of ADHD brein in veel gevallen, op ten duur verstrikt raken en allerlei psychische klachten ontwikkelen. ADD en ADHD kan zich dus ook gemakkelijk ontwikkelen tot een stoornis, als we op deze manier om blijven gaan met kinderen die over het thetabrein beschikken. Zij verliezen zo ook hun mooie krachten die ze bij zich dragen.

Is je nooit opgevallen hoe rustig ADDérs en ADHDérs worden wanneer ze in een omgeving komen die wel op hun is afgestemd?

Dag in dag uit moet je als ADDér/ADHDér in het plaatje passen, een plaatje waar ons brein simpelweg niet voor bestemd is.

Een ADDér en ADHDér heeft geen blindengeleidestok nodig

Zoals er tot op de dag van vandaag wordt omgegaan met kinderen met het ADD en ADHD brein kun je vergelijken alsof je iemand die kan zien een blindengeleidestok geeft.

We moeten dag in dag uit onze ogen sluiten voor de diepe connectie tot onze kracht. Zoals anderen daarentegen hebben wij geen stok nodig om te lopen. We kunnen zien. Helaas wordt ons gedrag als vervelend en moeizaam beschouwd, dit terwijl we gewoon gefrustreerd zijn en niet begrijpen dat iedereen een blindengeleidestok nodig heeft. We worden in een wereldje geplaatst waarin we niet kunnen ontwikkelen. Sterker nog, dag in dag uit wordt het een strijd om te overleven. Lees het inspirerende verhaal van de adelaar wat dat met hem deed.

Het is alsof je een adelaar in een kippenhok zet. Die adelaar gaat steeds meer aan zich zelf twijfelen. Waarom kan ik me niet concentreren op wat me wordt uitgelegd te doen. De kippen lijken er geen probleem mee te hebben. Die doen gewoon wat ze verteld wordt. Die kunnen gemakkelijk geprogrammeerd worden. De adelaar gaat steeds meer aan zich zelf twijfelen en langzaam zijn ogen sluiten voor zijn prachtige gave. Hij wordt steeds onzekerder, raakt gestrest en wordt depressief.

Mits we medicatie krijgen, die onze ogen sluit voor onze kracht, zullen wij deze blindengeleidestok niet nodig hebben. We voelen hoe dingen werken, we weten dat er een andere manier is. Ons hoeft niet alles verteld te worden zoals dat bij anderen wel werkt. Dan kan er wel gezegd worden dat ADDérs en ADHDérs een slechte concentratie hebben maar je verlangt ook iets van ze waar ze gewoon niet voor gemaakt zijn.

Hun ziel, gevoel, intuïtie, instinct is zo veel sterker ontwikkeld omdat hun theta brein continue in verbinding staat met deze vloeiende krachtige energiebron. We weten veel dingen beter, zijn eigenwijs, luisteren niet, zijn snel verveeld etc. Zo logisch, ons brein snakt naar avontuur, naar interessante materie, naar thrills. Je laat een adelaar toch ook geen legbatterij worden.

Een blinde wereld

Voor een ADDér en ADHDér is het alsof hij in een blinde wereld is geboren. Het normale brein heeft overal een blindengeleidestok bij nodig. Voor hun is dit systeem dan ook briljant. Vanaf kinds af aan krijgen ze een blindengeleidestok toegereikt. Op school worden ze langzaam geprogrammeerd en leren ze op die manier heel veel kennis die ze in het brein opslaan. Gelukkig maar dat het zo voor hun werkt anders zouden ze het niet redden. Zij hebben niet de diepere verbinding met hun ziel die verteld hoe dingen in elkaar steken. Zij hebben dit systeem nodig.

Dit is naar mijn mening niet de rede waarvoor ADDérs en ADHDérs op deze planeet staan. Wij zijn niet blind, wij hebben deze blindengeleidestok niet nodig. Je begrijp nu misschien hoe enorm frustrerend het voor ons is geweest. Toen we een jaar of 5 waren werden we dag in dag uit gepushed om onze ogen te sluiten en onze kracht te onderdrukken. We moesten koste wat kost onze blindenstok in handen nemen en we moesten onze intuïtie en gevoel uitschakelen. Waarom? Simpelweg omdat dat door al die onwetende mensen niet begrepen wordt. Niet dat wij beter zijn, het is zeer belangrijk om ook deze mensen in de maatschappij te hebben maar dat er ook andere mensen zijn moet erkent worden.

Wist je dat tot op de dag van vandaag niet bewezen is dat ADD en ADHD een stoornis is. Veelvuldig ADHD en ADD onderzoek heeft dot nooit kunnen bevestigen! Er word alleen gekeken naar de andere werking van het brein, de andere breinactiviteit en dopamine verwerking. Die is inderdaad aantoonbaar mat wat zegt dat nu eigenlijk? Helemaal niets.

Zoals nu wordt omgegaan met labels als ADD en ADHD en zoals er tegenaan wordt gekeken is naar mijn mening totaal verkeert en zwaar uit de hand gelopen. Er zou een ander systeem moeten zijn die die kinderen eruit pikt met het bijzondere brein. Deze kinderen zouden geschoold moeten worden in een voor hun vertrouwde omgeving. Een omgeving die zij begrijpen, wanneer je dit van jongs af aan doet zal je zien wat een enorm briljante kinderen je kunt ontwikkelen. Dat kunnen briljante mensen worden die werkelijk instaat zijn een betere wereld te creëren. Deze mensen moeten de kans krijgen hun kracht te ontwikkelen i.p.v. dat ze in de overtuiging raken dat ze een stoornis hebben zoals de adelaar in het al eerder genoemde voorbeeld.

Helaas worden we vooralsnog gepushed in het plaatje te passen met alle frustraties en gevolgen van dien. Ons brein moet wakker worden zodat onze kracht wordt uitgeschakeld, desnoods moet daar dan maar medicatie bij aan te pas komen. Dan kunnen we namelijk onze ogen sluiten voor de kracht en meedoen met de rest. Die medicatie kan dus wel helpen maar het is dus de vraag of dat is waar wij voor bestemd zijn? Het kan mogelijk een stapje zijn om uit een dal te klimmen maar dit de rest van je leven gebruiken? Dan worden we op 1 lijn getrokken met de rest en kunnen we meedoen. Is dat waar een ADD ‘er of ADHD ‘er voor op aarde is gebracht? Denk even aan alle beroemdheden met ADHD/ADD. Veel van hen gebruiken geen eens medicatie. Waarom? Omdat ze hun roeping hebben gevonden. Als je iets vind waar jij je volle creativiteit en passie in kan storten dan gaat jouw ADD / ADHD zich als een gave uiten en worden alleen de positieve kanten belicht.

Als je maar lang genoeg denkt dat er iets met je is dan ga je vanzelf geloven dat je die medicatie echt nodig hebt. Wanneer je jezelf als ADDér of ADHDér wel ontplooid zul je merken dat je echt geen medicatie nodig hebt. Ga liever wat vaker sporten en doe dat gene wat je interessant vind. Een simpel baantje is gewoonweg niet voor jouw bestemd, je ziel schreeuwt om meer!

Wanneer jij je roeping vind zullen mensen jouw gave en energie als een enorme inspirerende bron gaan zien. De rollen zullen dan eindelijk omgekeerd zijn!

Maar soms kan het wel een steun zijn om (tijdelijk) middelen te nemen die er voor zorgen dat je niet vastloopt door alle dingen die je moet in het leven. Hierdoor kun je beter overzicht houden in het leven en zul je mogelijk gelukkiger zijn omdat je niet altijd op je tenen hoeft te lopen. Mijn voorkeur gaat dan niet uit naar farmaceutische middelen. Zeker niet omdat er gebleken is dat er een zeer goed alternatief is. Wil je meer weten over een natuurlijke ondersteuning als alternatief voor ritalin. Lees dan eens wat meer over LTO3

Mijn eigen schoolperiode met ADD

Op school heb ik altijd gedacht dat ik anders was. Ik kon niet luisteren naar de leraar, vond het allemaal niet interessant, ik was aan het tekenen, op zoek naar actie, naar buiten aan het kijken etc. Alles wat mijn brein ook maar een beetje kon stimuleren, daar was ik naar op zoek. Ik maakte er een potje van, vond het leuker uit de klas gestuurd te worden dan domweg te luisteren naar dat brein ge programmeer. Ik begreep echt niks van school, wat deed ik daar toch, iedereen lijkt zo makkelijk naar dat slappe gelul te luisteren.

Net als de adelaar dacht ik: “is dit het nu? Is dit nu waarvoor ik op deze aarde sta, zo saai, geen spanning? Ik begreep er helemaal niets van. De mensen leken geen diepere verbinding met hun ziel te hebben. Ze waren continue zo wakker waardoor ze zo open stonden om geprogrammeerd te worden. Ik voelde me zo anders, mijn intuïtie/instinct stonden continue in verbinding met mijn brein.

Op de basisschool hield ik het nog redelijk uit. Ik kwam er nog wel aardig weg met mijn gedrag. Gelukkig kon ik me daar aardig uitleven en was dat best leuk. Vooral in de pauzes kon ik mijn draai vinden. Ik klom op het dak van de school, in klom in bomen etc. Met vrienden in de straat waren we ook elke dag buiten en maakten de grootste lol. Die tijd was fantastisch!

Op de middelbare school moest ik er echter aan geloven. Het was niet meer mogelijk om zo door te gaan. Weer was ik meer bezig om eruit gestuurd te worden. Ik zocht naar actie, ik werd gek in de klas. Dit kan toch niet waar zijn mensen? Uur na uur op een stoel zitten naar deze onzin luisteren, waar ben ik beland? Zijn jullie soms allemaal een stel computers die niet voor zich zelf denken? Elke keer weer als er iets werd uitgelegd wist ik niet wat er van me verwacht werd. Altijd was ik weer diegene die niet had geluisterd. Ik zocht net als de adelaar naar de thrills, naar het avontuur maar ik kreeg geen reacties terug van anderen. Ik werd steeds eenzamer en depressiever. Is dit nu wat het leven te bieden heeft?

Toch wist ik altijd ergens diep in mijzelf het gevoel te behouden dat ik niet gek was. Ik had namelijk zoveel talenten en kon zoveel, het kon gewoon niet zo zijn dat er iets mis was met me. Mijn brein was niet gemaakt voor al die onzin. Al die onzin praat die door het “normale brein” als overtuigende waarheid wordt beschouwd en direct in een hersenkwab ergens in het brein wordt opgeslagen. Bij die manier van kennis op doen komt geen gevoel/instinct of intuïtie kijken. De leraar verteld dat, dus is het zo. Ik heb altijd overal mijn eigen kijk op gehad. Erg eigenwijs misschien zoals ik vaak te horen kreeg, maar naar mijn mening een zeer goede eigenschap.

Intelligentie komt naar mijn mening niet alleen vanuit het verstand van je brein maar ook vanuit je ziel. De ziel stuurt het lichaam en brein aan. Die manier hoe jij dingen aanvoelt en de ontwikkeling van je intuïtie, dat is naar mijn mening een veel grotere intelligentie dan alles maar klakkeloos ergens in het brein opslaan en vervolgens niks met die kennis doen. Ik noem het vervuilen van het brein.

Wanneer jij een sterk ontwikkeld gevoel hebt dan kun je zoveel bereiken. Je weet gewoon hoe dingen moeten, je voelt het aan en je kan dingen vaak meteen mits mensen je niet gaan vertellen hoe het moet, want dan lukt het ons niet meer.

Eerder beschreef ik dat ik altijd het gevoel had anders te zijn, alsof ik dat diepere bewust zijn had waardoor ik voor mijn geval anders waarnam. Ik kon niet begrijpen waarom anderen dit niet hadden. Elke keer werd ik geforceerd de dingen zo te doen zoals mij verteld werd ze te doen. Ik begreep het niet, deed het steeds fout en het duurde allemaal 10 keer zo lang voordat ik iets onder de knie had. Dat kwam behoorlijk dom over. Echter bleek keer op keer dat wanneer ik niet de instructies opvolgde, maar de dingen precies zo deed zoals ik aanvoelde dat ze gedaan moesten worden, ik 10 keer sneller was dan anderen. Ik had dingen direct onder de knie. Had met weinig dingen moeite, ik begreep alles direct, had alles meteen door en was in veel dingen vaak de beste. Op dat moment zijn er geen grenzen voor mij. Alsof ik alle kennis al bezit om iets te kunnen. Ik voel het gewoon aan, ik zie het voor me en vervolgens voer ik het uit. Dat is die kracht van het theta ofwel ADD / ADHD brein. Nog al logisch dat we zo snel verveeld zijn. Wij zijn adelaars, die ondergebracht zijn bij geprogrammeerde kippen (Als metafoor gezien!);(met alle respect overigens naar alle mensen die niet over het thetabrein beschikken; Deze overheersende groep van de populatie is ook zeer belangrijk, hebben ook zeer mooie eigenschappen, kwaliteiten en talenten) Vergis je daar niet in.

De gevolgen voor de ADDér en ADHDér

Veel kenmerken van ADD en ADHD zijn puur diepe frustraties die als patronen in het brein zijn geslopen. Patronen die vervolgens dag in dag uit worden herhaalt zodat je niet iedere dag alles opnieuw hoeft te leren. Helaas geldt dit voor zowel behulpzame al onbehulpzame patronen. Bij ADDérs en ADHDérs zijn dan ook vaak in het brein secundaire klachten en stoornissen ingeslepen waarvan de meeste helemaal geen weet meer hebben. Ze zijn overtuigd geraakt van hun stoornis met alle gevolgen van dien. De klachten worden alleen maar erger zeker als je daar ook nog eens elke dag je focus oplegt. Dit is een onbewust onbehulpzaam patroon geworden dat het brein 24/7 uitvoert. Iets waar je dus zelf weer de controle over kan nemen door je focus te verleggen en nieuwe positieve neurologie aan te maken. Je kunt hier uitgebreider over verder lezen op de pagina over neuroplasticiteit.

Vergeet niet dat dat gene waar jij energie aan schenkt groter wordt. Het is heel simpel, richt je op positieve dingen en die gaan langzaamaan groter worden in je leven!

Van jongs af aan lopen we het risico ons brein onbehulpzaam te ontwikkelen met alle gevolgen van dien. Het is ook niet zo gek om te bedenken dat je zoveel mensen met ADD en ADHD hoort zeggen dat ze onder hun niveau werken, dat ze vroeg of laat depressief worden of een burn-out ontwikkelen. Ze zijn zo slim, begrijpen zo veel, hebben zoveel talenten, zo’n sterk ontwikkeld gevoelsleven, zo’n sterke intuïtie, zijn creatief, hebben humor etc.

Helaas kunnen ze in veel gevallen nergens hun draai vinden. Waar je ook bent, overal wordt er verwacht dat je ADD / ADHD brein wakker is en in de bèta staat fungeert zodat het open staat om gemakkelijk geprogrammeerd te worden met een programma dat voor ons onbegrijpelijk is.

27 reacties

Toekomst ADD en ADHD

26 november 2011, door Jochem (Beheerder) | Een reactie plaatsen

Het afwijkende ADD/ADHD brein een stoornis of een gave?

Ik denk dat we over een jaar of 20 niet meer zullen praten over een aandoening en dat dan alle kennis en wetenschappelijke onderzoeken samen, de ongegronde bewijzen dat ADHD en ADD een disfunctionerend brein zou zijn, de grond in kunnen boren. Dit heeft vaak jaren nodig. Voor alsnog is altijd uitgegaan van de afwijkende breinactiviteit in de hersenen, dit is immers goed vast te stellen met brein scans. Ik heb dit zelf ook ondervonden toen ik een neurofeedback behandeling onderging. De scans lieten een afwijkende breinactiviteit zien in de prefontale cortex van het brein. De afwijking die kenmerkend is voor mensen met ADD of ADHD.

Vooralsnog kan de farmaceutische industrie miljarden zo niet biljarden wereldwijd verdienen aan de medicatie voor stimulerende middelen en aangezien het de klachten van mensen met ADHD/ADD voor een groot deel doet verdwijnen, wordt dit als een goede behandeling gezien. En zo wordt ADD/ADHDlangzaamaan steeds meer als een aandoening beschouwd en wordt het erkent als een disfunctionerend brein.

Een reactie plaatsen

Over mij en ADDkenmerken.net

22 november 2011, door Jochem (Beheerder) | 48 reacties

Beste ADD’ers, ADHD’ers en HSP’ers,

Ik ben Jochem, ben 29 jaar en de hoofdschrijver van ADDkenmerken.net. Gedurende mijn leven kreeg ik de diagnose ADD. Daarnaast ben ik wat ze noemen, een hoog sensitief persoon (HSP).

Je kent het zelf vast ook wel. Je hoofd blijft maar denken. Je voelt je onrustig, kunt je nergens op concentreren, raakt snel uitgekeken en bent snel overprikkeld. Daarnaast lijkt het alsof je over een intuïtieve wijsheid beschikt die anderen niet hebben. Een soort gevoel alsof je bewustzijn op een andere frequentie werkt. Je kunt niet alles uitleggen op de vraag ‘waarom’, je voelt het gewoon aan.

Een persoonlijk aspect wat ik ook altijd bij me heb gedragen is dat ik graag andere mensen help. Alsof het mijn missie is om de hele wereld te helpen waarbij ik altijd voor mijzelf te weinig tijd maakte. Aan de ene kant misschien een mooie eigenschap maar aan de andere kant een valkuil omdat het te veel energie vraagt.

Door de jaren heen heb ik ongelooflijk veel geleerd en ben ik niet alleen ervaringsdeskundige geworden op het gebied van ADD, ADHD en HSP, maar ook op onderwerpen zoals bijvoorbeeld het zelfhelend vermogen, voeding en NLP. Middels deze website probeer ik je op weg te helpen naar een beter leven waarin jij in je kracht staat en volledig vanuit je ware ik kunt leven. Hieronder lees je meer over mijn levensverhaal en mijn reis naar balans. Ook lees je over alle struggles die ik onderweg ondervond en waarom ik deze website ben begonnen.

Mijn verhaal…

De afgelopen jaren waren voor mij een lange reis naar bewustwording. Ik heb mij erg veel beziggehouden met het zelfhelend vermogen d.m.v voeding, alternatieve geneeskunde, epigenetica, natuurlijke supplementen, NLP en mindfullness. Daarbij heb ik van alles geleerd en uiteenlopende therapeuten, alternatief genezers, coaches, artsen en psychologen gezien en heb ik veel mede ADD’ers, ADHD’ers en HSP’ers gesproken. Ook heb ik een aantal inspirerende en hulpvaardige boeken gelezen (niet mijn sterkste kant, haha).

De grootste reden voor deze lange zoektocht was dat ik ongeveer 6 jaar geleden (juni 2009), plots van de ene op de andere dag te maken kreeg met CVS/ME, ofwel het chronisch vermoeidheidssyndroom. Dit was een groot keerpunt in mijn leven dat er voor zorgde dat ik vanaf nu echt aan mijzelf moest gaan werken. Hoe ik tot die tijd leefde was kennelijk niet de juiste weg. Ik leefde al die jaren op een manier van altijd maar doorgaan en niet klagen. Mijn klachten onderdrukken en wegstoppen en overleven op adrenaline.

Al snel bleek dat enkel het nemen van rust er niet voor ging zorgen dat ik beter werd. Mijn leven werd langzaamaan overgenomen door deze zware vermoeidheid met alle klachten die daarbij horen. Het voelde voor mij alsof ik letterlijk moest gaan ‘resetten’ om te kunnen herstellen.

De jonge jaren op school en de ontwikkeling van klachten

De CVS/ME waar ik net over sprak was achteraf gezien een proces wat al in mijn pubertijd was begonnen. De achterliggende reden van mijn CVS/ME was denk ik het steeds meer uit balans raken van mijn lichaam en geest door de ADD en hoog sensitiviteit waar ik moeilijk mee kon omgaan. Altijd maar op mijn tenen lopen, snel overprikkeld zijn, weinig motivatie en een brein dat niet stopt met denken.

Op de één of andere manier kon ik ook mijn draai op school gewoon niet vinden. Je kent de uitspraken wel. Je kunt het wel maar je wilt niet. Op de basisschool kwam ik er wel doorheen en dat was eigenlijk ook een hele leuke tijd. De middelbare school werd een groter probleem. Ik vroeg mij echt af waarom iedereen zo goed naar dat ‘gebrainwash’ kon luisteren. Dat is tenminste hoe ik het zag. Ik was enkel opzoek naar actie, interessante prikkels en leerstof wat mijn ziel vergrootte. Dat was achteraf gezien echt mijn AD(H)D kant. Ik was niet opzoek naar kennis die zich opslaat in een hersenkwab en dat vergaat wanneer je sterft.

Vanaf mijn 14e begon ik klachten te ontwikkelen als depersonalisatie, tinnitus, vermoeidheid, duizeligheid, piekeren, depressiviteit, sociale angst en ga zo maar door. Ik weet niet meer precies wat het eerst begon maar waarschijnlijk kwam door het één het ander. Misschien had het ook wel te maken dat ik mij weinig ‘echt’ verbonden voelde met andere kinderen. Dit terwijl ik als kind altijd heel vrolijk en avontuurlijk was en altijd vol energie. Klimmen in bomen, op daken, fietscrossen en ga zo maar door. In de kinderjaren was ik echt meer een ADHD’ertje, haha. Het kon voor mij nooit gek genoeg. Ja, een adrenaline junky was ik wel. Dat hield mij ook in mijn pubertijd nog op de been. Mijn grootste uitlaatklep was toen freestyle snowboarden. De adrenaline hield mij scherp en op dat moment relatief happy.

Daarnaast deed ik hierbij uiteenlopende baantjes van in de horeca tot aan tuk-tuk chauffeur tot aan oproepkracht als stuntman bij een stuntteam. Alles om maar ook die adrenaline te blijven voelen wat mij rustig maakte. Dat liet me dan even geen klachten voelen zoals overprikkeling, de constant doorlopende gedachten, onrust, onzekerheid etc.

Gebroken bovenbeen en reis door Australië/Azië

Tot overmaat van ramp brak ik op mijn 21ste mijn bovenbeen bij een snowboard ongeluk. Net een paar maanden voordat ik voor een jaar naar Australië zou gaan. Gelukkig is dat wel doorgegaan, ondanks dat ik daar de eerste maanden veel pijn had en veel moest nalaten. Halverwege vloog ik nog voor een aantal weken over naar Nieuw-Zeeland en aan het einde van het jaar ging ik nog in de sneeuw werken in de snowy mountains van Australië. Ik werkte daar in een hostel en als afwasser in een restaurant. Ik was daarnaast elke dag op de berg te vinden om te snowboarden.

Na dit jaar vloog ik via Hong-Kong waar ik een weekje verbleef door naar Bangkok en ben ik nog 3 maanden door Zuid-Oost Azië wezen backpacken door de landen Thailand, Laos en Cambodja. Dat vrije gevoel van gaan en staan waar je maar wilt en met niks of niemand rekening hoeven te houden beviel mij enorm. Had ik het ergens naar mijn zin dan bleef ik, zo niet dan vertrok ik weer. Het meest vrije gevoel gaf mij wel toen ik in Thailand een motor huurde en op avontuur ging. Altijd elk weggetje wat ik niet kende ingaan waardoor ik op de mooiste plekjes en strandjes kwam.

Gedurende mijn backpackreis leerde ik voor het eerst in mijn leven hele inspirerende en leuke mensen kennen waarmee ik echt op één lijn lag. Zoals op het gebied van diepgang, humor, creativiteit etc. Ik durf wel rustig te stellen dat het grootste deel van de backpackers die je tegen komt in die landen vrijwel allemaal labels zouden kunnen dragen zoals bijvoorbeeld ADD, ADHD en hoog sensitiviteit. Hoe dan ook, het was een heel bijzondere tijd!

Het begin van CVS/ME en vele operaties

Na terugkomst van mijn reis begon binnen een jaar ernstige vermoeidheid op te treden. Het was nog geen CVS/ME, want ik kon nog wel gewoon werken. Ik weet nog precies hoe, na een aantal maanden, van de ene op de andere dag de CVS/ME intrad. Alsof er iets was ‘veranderd’ in mijn systeem waardoor ik niet meer uitrustte van slaap en ik van iedere kleine inspanning dagen moest bijkomen. Misschien had ik ook wel wat opgelopen zoals lyme of één of andere parasiet. Ik weet het niet. Uitgebreide bloedonderzoeken mochten nooit wat uitwijzen, enkel dat ik antistoffen voor Pheiffer had, maar dat kon al van jaren terug zijn. Wel vertelde een therapeut van levend bloedonderzoek mij dat ik candida in mijn bloed zou hebben. Op dat moment heb ik daar, naast een kort dieet, nooit echt wat mee gedaan.

Helaas kon het allemaal nog erger want ondanks dat ik nog amper kon lopen door de vermoeidheid door CVS/ME, mijn concentratie nu echt tot een 0-punt was gezakt voor zover dat nog erger kon en ik het gevoel had dat mijn brein een grijze massa was geworden die enkel mijn organen nog liet werken om niet dood neer te vallen, kreeg ik vanaf toen een operatie om mijn beenlengteverschil te herstellen. Dit beenlengteverschil was opgetreden door de breuk. Daarnaast waren in Australië de schroeven gebroken waardoor er nog ruim een halve cm extra verkorting optrad. Iets wat mijn artsen trouwens hadden gezworen wat niet zou kunnen gebeuren. Hoe hard ik ook zou springen of doen, de schroeven zouden nooit breken! Nou ja, dat kennen ze mij nog niet, kan je ook denken. Als er iemand is die altijd de grens opzoekt en het liefst daar nog overheen gaat dan ben ik het wel. Hoe dan ook, dit werd het begin van 3 jaar drama waarin ik in totaal 8 zware operaties moest ondergaan. Je snapt het al, de extreme vermoeidheid die mijn leven al had overgenomen werd nu nog erger.

Ik ben niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten. Dus ondanks alles wilde ik in beweging blijven en startte ik een studie SPH (sociaal pedagogische hulpverlening). Hoe ik het deed weet ik niet, want van een echt menselijk bestaan was geen sprake meer, daar ik letterlijk een opgedroogde zombie was die al die maanden op zijn krukken door de school manoeuvreerde. Toch haalde ik goede cijfers en schreef ik goede scripties en verslagen. Soms lijkt het wel alsof er een soort ‘oerdrive’ in mij loskomt wanneer ik het zwaar heb. Alsof het dan pas echt een uitdaging wordt. Dat is dan misschien weer mijn AD(H)D kant wat ik toch eigenlijk wel een hele mooie eigenschap vind.

Helaas moest ik na 3/4 jaar noodgedwongen wel stoppen met deze studie. Tja, als je op een gegeven moment neervalt en shakend op de grond ligt en elke dag het gevoel hebt dat je elk moment van de dag het loodje kan leggen dan krap je je toch wel even achter de oren of je zo wel door moet gaan.

Achteraf gezien snap ik nu ook waarom mijn been niet gelijk wilde herstellen van de 1ste beenverlenging operatie. Een lichaam met CVS/ME staat in een continue chronische stress-stand. Dat betekent dat het sympathische zenuwstelsel 24/7 staat geactiveerd. In die staat heelt je lichaam niet en maak je enkel adrenaline aan. Je bent klaar om te vechten of vluchten maar dit brandt natuurlijk volledig alle reserves die je in je hebt op. Wanneer je systeem tot rust komt en je parasympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd kan je lichaam zich helen. Tja, dat zijn helaas allemaal zaken waar ik later achterkwam en waar ze in het ziekenhuis geen boodschap aan hebben. Ik had ze nog zo vaak gevraagd: “Dokter, is het wel verstandig om deze beenverlenging nu te doen aangezien ik mij zo extreem moe voel elke dag?” Het antwoord was elke keer dat dat geen probleem kon zijn.

Een reis naar bewustwording, heling en herstel

Gelukkig ben ik inmiddels erg goed herstellende van alle klachten en is mijn energielevel inmiddels vrijwel normaal (juni 2015 moment van schrijven). Dit resulteerde er ook in dat mijn bovenbeen eindelijk aan elkaar ging groeien. Inmiddels is mijn dijbeenbot alweer een jaar echt goed aangegroeid en kan ik geregeld longboarden. Snowboarden heb ik ook weer een keer gedaan. Zolang ik niet teveel inspanning lever val ik niet terug in vermoeidheid en trekt mijn been het goed.

Zoals je nu begrijpt kon deze heling ook enkel plaatsvinden doordat ik mijn lichaam terugbracht in rust waarover je hieronder meer leest. Op het gebied van mijn CVS/ME gaat het nu erg goed mits ik niet terugval in oude patronen. Ik heb geregeld tijd voor mijzelf nodig en moet gewoon niet koste wat kost proberen te leven zoals anderen dat doen. Zo ben ik gewoon niet en dat vind ik eigenlijk maar mooi ook. Als ik bij mijzelf blijf en mijn dieet aanhoudt gaat het goed! Dat geldt trouwens ook voor andere klachten die ik altijd had door mijn ADD en HSP zoals overprikkeling, onhelderheid, mist in het hoofd, concentratieproblemen en onrust. Mensen hebben vaak echt geen idee wat voeding met je doet. Daarnaast had ik ook een tijdje veel baat bij het natuurlijke supplement lto3. Inmiddels slikken steeds meer mensen met ADD en ADHD dit. Ik zelf wil het toch het liefst doen zonder iets te slikken en richt mij daarom voornamelijk op meditatieoefeningen, NLP en voeding. Lto3 is daarnaast ook best prijzig, maar mocht je het kunnen betalen dan kan ik het zeker aanraden eens te proberen. Hier heb ik er een volledige pagina met informatie over geschreven.

Om te kunnen herstellen moest ik wel heel veel leren over mijzelf. Daarom ben ik zo een beetje bij alle therapeuten, coaches maar ook alternatief genezers geweest die je je maar kunt bedenken. En ja, dit heeft mij bakken met geld gekost! Ik denk dat ik er inmiddels wel een hele mooie auto van had kunnen kopen.

Van de alternatief genezers was een hoop helaas kwakzalverij en eerlijk gezegd gewoon zakkenvullerij, waar ik niets mee opschoot. Maar ja, ik wilde koste wat kost van die CVS/ME afkomen en voelde me radeloos. Er waren dagen dat ik enkel één keer de trap op en af kon waarna ik de rest van de dag, of meerdere dagen, moest bijkomen. 5 minuten een vriend zien resulteerde ook in 3 dagen rust op bed. Maar dankzij het blijven doorzoeken naar de juiste hulp en mij niet te focussen op alle negatieve berichten, ben ik steeds bewuster geworden en heb ik enorm veel waardevolle kennis opgedaan. Deze gaven mij hele goede nieuwe inzichten wat er voor zorgde dat ik steeds verder herstelde van de CVS/ME. Ook de klachten bij ADD en HSP werden steeds beter. De onderwerpen waar ik mij mee bezighield en nog steeds mee bezighoud zijn voeding, meditatie, alternatieve geneeskunde, epigenetica, natuurlijke supplementen, NLP, mindfullness etc. Nu zie ik mijn ADD en HSP eigenlijk eerder als een kracht en kan ik er veel beter mee leven. Ik vraag me ook af of deze labels in intentie wel stoornissen zijn.

ADD en ADHD een stoornis?

Naar mijn mening wordt de negatieve kant van ADD en ADHD teveel benadrukt. We zijn teveel bezig met het zien van ADD en ADHD als een stoornis. In mijn ogen geldt dit eigenlijk voor vrijwel alle labels die mensen tegenwoordig krijgen. Ergens snap ik dit wel. Dit komt natuurlijk omdat het eerder een last lijkt dan een kracht in onze huidige maatschappij. Want ja, ook ik had er veel last van en kreeg er zelfs CVS/ME door. Het is zelfs zo gebleken dat 70% van de mensen die op volwassen leeftijd de diagnose krijgt, er inmiddels ook andere problemen bij heeft gekregen. Veel bekende externe psychische stoornissen bij ADD en ADHD zijn depressie, dwangstoornissen (OCS), angststoornissen, persoonlijkheidsstoornissen, burn-out en ga zo maar door. Dit komt trouwens ook vaak bij HSP voor.

Maar vergeet dit niet. Wetenschappers twisten er nog altijd over of zaken als ADD en ADHD wel echt als stoornissen te benoemen zijn. Tuurlijk, de farmaceuten doen dit, maar die verdienen er dan ook miljarden aan. Maar bedenk je wel dat er niets te meten is. Geen bloedtest, geen rontgenfoto, niks. Ja er blijkt soms dat er andere hersenactiviteit speelt. Maar die blijkt ook voor te komen bij mensen die helemaal geen klachten ervaren. Dit werd mij nog verteld toen ik 10 neurofeedback behandelingen onderging. Dit kan dan ook geen doorslag geven en uiteindelijk komt het erop neer dat al deze labels enkel vast te stellen zijn aan de hand van bepaalde kenmerken die iemand ervaart. Maar je kunt je ook afvragen waarom dit gedrag tot uiting komt. Hierbij spelen vaak uiteenlopende externe factoren een rol. Factoren die de balans tussen het menselijk lichaam en de geest verstoren. Overigens had ik toendertijd weinig baat bij de neurofeedback.

Begrijp me goed, ik wil helemaal niets bagatelliseren. Ik heb zelf ondervonden hoe zwaar het leven kan zijn en hoe je dag in dag uit geconfronteerd wordt met je klachten. Mijn halve leven bestond uit ‘overleven’ en dat doe ik in feite nog steeds. Ik was ook wanhopig en opzoek naar die ene magische pil die al mijn klachten kon laten verdwijnen. Maar zo werkt het gewoon niet. Ik heb zelfs nog een tijdje Ritalin en Concerta geprobeerd maar dit was voor mij een ‘no go’! Afvallen, hartkloppingen, angsten en ga zo maar door. Nee, voor mij was duidelijk dat medicatie niet de weg was voor mij.

De ‘robot-modus’

Dat het vandaag de dag erg lastig is om nog op een enigszins normale en prettige manier mee te draaien in de maatschappij is wel duidelijk. Daar zijn we het allemaal wel over eens denk ik zo. Dat zien we ook wel door het grote aantal groeiende patiënten bij de psychische gezondheidszorg. Deze draait roodgloeiend en hoeveel medicatie wordt er wel niet geslikt? In Nederland alleen zitten 1 miljoen mensen aan de antidepressiva en honderdduizenden aan de stimulerende middelen zoals Ritalin en Concerta. In Amerika ligt de verhouding nog vele malen hoger. Het is echt schrikbarend hoog geworden! Maar waarom? Nou, de wereld is verdomd snel geworden. Geld, hebzucht en macht spelen de grootste rol. Kun je je voorstellen dat er mensen zijn die op een ander bewustzijn leven die helemaal vastlopen in deze maatschappij? Tegelijkertijd is er niemand die vragen stelt over de waanzin waarin we tegenwoordig leven. Het lijkt wel alsof iedereen in een soort robot-modus is gaan leven en niemand meer weet waar het nu echt om draait in het leven. Is nu echt het enige wat telt werken, werken, werken, druk, druk, druk, geld, geld, geld en de nieuwste spullen kopen?

Het begin van ADDkenmerken.net

Op het internet kom ik veel informatie tegen over ADD en ADHD. Helaas vind ik dat deze vaak erg negatief is. Ik heb zelf enorm veel nieuwe informatie opgedaan door o.a. boeken te lezen en te leren van andere therapeuten zoals ik al beschreef. Eén zo’n boek wat echt mijn ogen deed openen is ‘The Davinci Method’ van John Loporto. Ja, geloof me, ik haatte lezen altijd maar Loporto benaderd onze eigenschappen op zo’n mooie manier dat ik het boek in één keer uitlas. Dit is echt een eye opener voor alle mensen met de diagnose ADD, ADHD en aanliggende diagnoses die je gewoon gelezen zou moeten hebben. Naast mijn eigen visie, die ik er altijd op nahield op het gebied van ADD, ADHD en HSP, was dit boek voor mij één van de grootste inspiratiebronnen om eind 2011 te beginnen met de website ADD kenmerken.

Meer over Loporto’s inspirerende boek ‘The Davinci Method’ vind je hier. Je ziet daar ook zijn super inspirerende filmpje waarin hij zijn boodschap deelt als introductie van zijn boek.

ADD, ADHD en andere labels vanuit een positieve kant bekeken

Helaas is het zo wanneer je in Google ‘ADD’ of ‘ADHD’ invult, of welk hedendaags label dan ook, je vrijwel alleen maar websites vindt die uitgaan van stoornissen. Hele websites staan er vol mee en forums staan volgeschreven met mensen die elkaar alleen maar de put inpraten en via klagen steun proberen te vinden wat uiteindelijk natuurlijk averechts werkt. Allemaal op zoek naar die ene allesomvattende superpil die het leven perfect gaat maken. Allemaal tijd die je had kunnen besteden aan jezelf.

Dat is dus niet mijn bedoeling van deze website. Ik benader al deze labels niet als een stoornis. Ik zie het als een lichaam dat uit balans raakt en dat begint al in de kinderjaren. Ook voeding speelt hier vaak een rol bij. Ik richt mij graag op alles wat ons helpt weer in balans te komen zodat je minder klachten ervaart en met plezier en geluk in het leven kan staan. Daarnaast kijk ik liever naar de mogelijkheden en positieve eigenschappen die vaak schuil gaan achter de negatieve aspecten van deze labels.

Denk bijvoorbeeld aan mooie, krachtige eigenschappen die we bezitten zoals je hoge bewustzijn, je sterke intuïtie, je drive naar uitdaging en sensatie, je dagen dat je voor 300% presteert, je hyperfocus, je creativiteit, je waanzinnige vermogen om met oplossingen voor problemen te komen, je avontuurlijkheid, je humor, je passie en ga zo maar door. Sterke eigenschappen bezitten we volop hoor! Kijk anders ook eens naar deze 10 mooie voordelen van ADD en ADHD.

Wist je dat een groot deel van alle beroemdheden zoals, filmsterren, rocksterren, kunstenaars, uitvinders, dansers, artiesten, entrepreneurs en groot leiders de diagnose ADD of ADHD hebben of zich voor een zeer groot deel in de kenmerken kunnen vinden? Kijk maar eens deze interessante filmpjes over beroemdheden met ADD en ADHD. Dat geeft wel aan in hoeverre deze mensen een bepaald hoger bewustzijn hebben en hoeveel hier mee te bereiken is. Deze mensen hebben een passie nodig waarin ze hun energie, creativiteit en andere bijzondere krachten tot uiting kunnen brengen. Pas dan kunnen ze echt leven vanuit wie ze werkelijk zijn en dat zie je dan ook bij hun!

Leven vanuit je passie en ware ‘IK’

Wanneer jij weer in balans komt, zelfverzekerd bent en die spirit in jezelf voelt en je passie en creativiteit kunt uiten, kun je een persoon zijn die voor de ‘normale’ mens erg inspirerend is. Een persoon met een nauwe verbintenis met het leven, een rijkelijk gevoelsleven, hoog bewustzijn, vol creativiteit, een ruim denkende geest, een sociaal wezen, betrouwbaar, humoristisch en met een zeer goede intuïtie. De rollen van je anders voelen zullen zich dan omdraaien. De ‘schaapjes’ zoals ze vaak worden genoemd zullen je dan als kracht zien waar ze maar wat graag van leren. Maar loop je steeds vast en denk je vaak negatief over jezelf dan wordt je steeds negatiever beladen en vermoeider en blijven de bovenstaande mooie eigenschappen veelal op de achtergrond. Vaak resulteert dit op de lange termijn in secundaire psychische klachten, later zelfs burn-out of zelfs cvs/me zoals bij mij het geval was.

Er zijn verschillende manieren om weer dichter bij jezelf te komen en beter om te leren gaan met ADD, ADHD en HSP in het dagelijks leven. Bekijk bijvoorbeeld eens de onderstaande link:

> 9 waardevolle tips voor je leven met ADD, ADHD en HSP

Naast alle informatie, inspiratie en tips en adviezen kun je ook eens in het overzicht van zelfhulpboeken of producten kijken. Doe vooral niet alles tegelijk en laat het gewoon bezinken.

Het doel van ADDkenmerken.net

Voor velen resulteert ADD, ADHD en HSP helaas in een leven vol problemen, tegenslagen, vastlopen, overprikkeld worden, burn-out, angst, depressiviteit en ga zo maar door. Middels alle informatie, tips en adviezen geef ik je handvatten om sterker te staan met je ADD, ADHD en HSP en vanuit je ware ‘ik’ te leven. Ik deel met jou alle kennis die ik heb. De kennis die jou als ADD’er, ADHD’er en HSP’er een positieve draai aan je leven kan geven. Ik deel daarbij alle informatie die ik van coaches, therapeuten, alternatief genezers en uit boeken en documentaires heb geleerd, mijn eigen intuïtie en ervaringen en wat ik zoal zelf allemaal gedaan heb in mijn reis naar heling en ‘understanding’. Ook probeer ik jou en anderen te inspireren om vooral naar de mooie en sterke kanten van ADD, ADHD en hoog sensitiviteit te kijken.

Gratis nieuwsbrief

Wanneer je graag regelmatig een leuke positieve e-mail wilt ontvangen met handige tips voor je leven met ADD, ADHD en HSP kun je je met je e-mailadres en voornaam gratis aanmelden voor de ADD, ADHD, HSP – Sta in je kracht nieuwsbrief. Na je aanmelding ontvang je direct 2 aardigheidjes die je al een beetje kunnen helpen om in balans te komen (op gebied van meditatie en voeding). Het is een begin.

Ik zou zeggen, kom regelmatig eens terug op de website voor de nodige positieve energie, inspirerende filmpjes, herkenbare levensverhalen van ‘lotgenoten’ en de vele tips en adviezen om sterk te staan met je ADD, ADHD en HSP.

Vergeet ook niet even de Facebook fanpage te liken. Je blijft dan o.a. op de hoogte van de laatste toegevoegde artikelen en ontwikkelingen op de website!

Heel veel lees- en herkenningsplezier op ADDkenmerken.net

Groet, Jochem!

Meer over mijn identiteit...

Je vraagt je misschien af wie Jochem dan is. Dat snap ik heel goed! Er zijn een aantal redenen waarom ik niet mijn volledige identiteit blootgeef die ik hieronder zal toelichten.

Ten eerste is het zo dat ik in het verleden heb gezien dat niet iedereen altijd even gecharmeerd is wanneer je een visie deelt die niet volledig overeen komt met de reguliere gezondheidszorg. Ook zijn er mensen die het niet kunnen hebben wanneer je anders denkt dan zijzelf. Sommigen reageren hier erg fel op en soms worden er zelfs bedreigingen geuit. Op Facebook zie ik dit al doorlopend gebeuren. Ik heb dit ook bij verschillende websites zien gebeuren die juist positieve signalen de wereld in wilde sturen. Zo zag ik bijvoorbeeld een paar jaar geleden een meisje keer op keer bedreigd worden via haar positieve website over CVS/ME. Hierdoor veranderde ze haar identiteit op de website en later heeft ze haar website zelfs van internet gehaald omdat het haar te veel werd.

Ten tweede kan alle informatie die ik over mijzelf blootgeef, nare gevolgen hebben in een later stadium van mijn leven. Om te voorkomen dat mijn persoonlijke informatie tegen mij gebruikt gaat worden houd ik mijn identiteit op ‘Jochem’. Ik hoop dat je hier begrip voor hebt en je kunt inleven in mijn situatie.

48 reacties