Denken, denken, altijd maar denken….
‘Ik’ en mijn vermoeiende ADD brein
At a certain point, it just doesn't work anymore, it seems like my head is full. New information, words, phrases, they seem to bounce off my cerebral cortex, sometimes I seem to be able to physically feel it. My brain no longer processes anything, there seems to be a kind of void. A screaming all-consuming the silence. No this is not inner peace, rather an inner meltdown. Escape seems to be the only way for me.
Herkenbaar? De overprikkeling van mijn hersenen is het geen waar ik het minste grip op heb. Soms kan ik denken als een straaljager, wat zeg ik, kan ik denken met intergalactische snelheid waarbij ‘The Enterprise’ in het niets valt. Op andere momenten kan een rund, die aan zijn vijfde herkauwsessie van de dag begint, nog sneller informatie verwerken dan mijn brain. That thing in my cranium, my brain, never seems to reach a steady state.
Geen idee hoe dit voor anderen werkt, maar ik ben een denker. Een analyticus zonder proefschrift, een filosoof zonder duidelijk probleem, een wetenschapper zonder vakgebied. Ik denk aan en over alles, soms tegelijk, andere keren onophoudelijk. Niets is op zichzelf staand en alles is verbonden. Bijzonder fascinerend, complex, uitdagend en vaak dodelijk vermoeiend, al zeg ik het zelf. Vermoeiend omdat het soms niet lijkt op te houden en omdat het ook erg op mezelf is gericht. Mijn ‘Ik’ is een veel te veel voorkomend onderwerp in mijn denksessies. De twijfel en de onzekerheid zit diep in mij, met mismoedige en depressieve stemmingen als gevolg. Wellicht zit dit nu eenmaal in mij, maar waarschijnlijker komt het ook doordat het net iets te vaak volledig mis is gegaan. Falen gaat na verloop van tijd in je botten zitten en het laat zich er lastig uitlopen.
But all that crazy thinking also brings me a lot of good. It feeds my creativity, my capacity for the finding solutions en antwoorden. Ik leg mezelf geen grenzen op. Ik fantaseer en droom van levens en werelden die ik zou willen zien of creëren. Ik zie ook altijd overal humor. Ik kan binnen een tel schakelen tussen serieuze ideeën en slap ouwehoeren. Met mij kun je altijd een gesprek voeren, ik praat over alles, ik heb immers over alles nagedacht. Deze waardevolle eigenschappen begin ik nu pas te waarderen.
Yes I am overweight, have screwed up my education, have given up on getting a driver's licence, have addictions that seem incurable and roam from room to room because I cannot afford a flat. And no, I am far from accepting all that. It's hard and sucks because I take that damn backpack everywhere I go. But I've found my way, a profession that I have fun in, that I'm good at, where I can get into my hyper-focus in the blink of an eye. I am patient, precise, even perfectionist in it. It makes me happy, it gives me hope and a future. The social way is not for everyone (way). However, there is always a way, I continue to believe, always, forever and ever!
Heel herkenbaar. Ik ben ook altijd aan het denken. De ene keer zit ik met m’n gedachten bij wijze van spreken in Brazilie en de seconde erna zit ik aan tafel bij de president om te praten over woningnood. Het slaat nergens op. Ik maak ook erg impulsieve levensbeslissingen maar gelukkig kom ik altijd op m’n pootjes terecht. Ik denk dat ik een engeltje op m’n schouder heb. Dat engeltje zou iets in de trant van moeder natuur kunnen zijn. Wat bij mij goed helpt is gezond eten (zelfgemaakte groentensap) al vind ik het erg moeilijk om vol te houden omdat ik zo chaotisch in m’n hoofd ben. Het is maar 5 min werk maar met veel gedachten in je hoofd voelt het als 2 uur. Veel sterkte gewenst, je bent niet alleen.
Ik kijk mijn coach aan alsof hij chinees spreekt, in ieder geval een taal die ik niet spreek. Vele gedachten en ik kan er niet één kiezen om een goed antwoord te geven. Balen, net een nieuwe baan na 11 jaar thuis te hebben gezeten voor de kinderen (ik kon een full time baan én het thuisfront (huishouden en opvoeding en ook nog sociaal zijn) niet aan en na 2 jaar koos ik voor de kinderen). Toch maar weer aan de medicatie, methylfenidaat en ik kan me veel beter concentreren. Mijn perfectionisme komt nu wel de hoek om kijken. Ik wil nog zoveel en niet alleen met plannen in mijn hoofd zitten maar ze ook daadwerkelijk uitvoeren en afmaken!
Wow everything is falling into place now!
Newly diagnosed with ADD. What a relief!!!
I have always been labelled quiet, weird, perfectionist and chatterbox. I never understood the quiet one. My stream of thoughts don't stop for a second, why quiet? !!!!! If only it were so I think.
Always in dialogue with myself. Sleep is often difficult because I cannot stop thinking.
The school system was not for me. In primary school, I was lucky to be in a Montessori school. Working at my own pace was ideal for me. I did my work independently when I was ready. I was a year ahead in language, but a year behind in maths.
In high school and college, I found it difficult to stay on task. Understanding why a teacher tells me exactly what is in a book I can read myself I did not understand. Working in groups was also not my thing. As a result, I often did not show up but got good grades. I would often procrastinate, be late or not on time when handing in papers, or be extremely driven and perfectionist when working and not knowing when to stop (hyperfocus).
At work, things went well. People see me as a go-getter and perfectionist. I am constantly on the move to the point of compulsion. A lot of freedom, but still structured and never the same. So boredom is out of the question. Keeping appointments (often forgotten) and arriving on time is still difficult. Processing the many stimuli or unexpected turns is also slower and more difficult. At the moment, I am stuck and on sick leave. Fortunately, I am getting all the help I can from psychologists.
Very recognisable, what is your profession anyway?
Annoying that you have now ended up on sick leave (because of work?).
Yippiejahee! What I've never managed to do before, you pull off like that!
Mijn actieve brein werkt vaak zo snel, dat als mensen me vragen ‘waar denk je aan?’ dat ik maar de weg van de minste weerstand kies en zeg ‘oh, aan niks bijzonders’.
You start a conversation with me about car driving lessons and in no time the conversation has turned and we are talking about a holiday, ten years ago where we ended up in a ditch by bike. Funny, yes, but not always.
I have a fine job where my creative brain can be put to good use just the same.
In mijn relatie is het niet altijd gemakkelijk. Ook wat betreft het opvoeden van de kinderen is het niet ideaal. Een beloningssysteem werkt bijvoorbeeld niet, want mama vergeet de stickertjes te kopen, vergeet zich aan de gemaakte afspraken te houden en met een beetje pech gooit ze de beloningskaart ook nog eens weg in een opruimbui (die overigens zo weinig voorkomt dat ik al blij ben áls ik zo’n werkbij steek heb gekregen).
Anyway…. Momenteel zit ik weer in een fase dat ik op alle gebieden (behalve op mijn werk, want dat is mijn hyperfocus) vastloop.
What do I want? I can't even tell you. My brain does, by the way, but it moves so fast that I don't even get a chance to voice my thought.
Really very recognisable. Did some counselling the other day for my coach (who is giving me some guidance, because I've only known for 5 months that I'm ADD heb) 5 minuten gedachte opgeschreven om te laten zien hoe het in mijn hoofd is. Hij was verbaasd toen hij de 8 kantjes ‘van de hak op de tak gedachten’ las. Maar voor mij de enige manier om het duidelijk en zichtbaar te maken. Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis op een hectische afdeling. Het is dodelijk vermoeiend en soms heel moeilijk. Maar ik krijg veel steun van mijn collega’s en ik zou het werk voor geen goud willen missen. En gek genoeg heb ik het idee dat hoeveel energie het me ook kost, het hectische van mijn werk past bij de chaos in mijn hoofd. Een gestructureerde baan zou bij mij niet passen. Ik zou het saai gaan vinden en me vervelen. Soms kun je de chaos in je juist als je kracht zien. Dit probeer ik zeker te doen en het is lang niet makkelijk. Maar in dit geval zal ik me niet laten leiden voor m’n ADD maar m’n ADD zelf leiden. Het is nog een zoektocht maar ik weet dat ik het kan.
Zo herkenbaar! Ik werk als verpleegkundige in de psychiatrie.. vanaf middelbare school werd mij gezegd dat ik de opleidingen niet aan zou kunnen.. kijk me nu!! En de chaos, onregelmatigheid etc zou ik ook niet kunnen.. nou die onregelmatigheid is mijn structuur!! Gaat super.. pas geleden ben k geopereerd, nu gaat t mis… Slaap niet goed, soms nachten niet.. met als gevolg: zoekende, onrustig. Chaos, opruimwoede ofzo.. maar dan op 10 plekken tegelijk.. alles moet klaar zodat k weer rust in de kop heb.. en alle gedachten wat k normaal best hebben kan die gaan nu alle kanten op ! Zo irritant..
Very recognisable, and so I get very curious what profession you have now. What is it?
Vg marco
Wat herkenbaar… Ook ik denk 24 uur per dag, bij sommige activiteiten heb ik zelfs de vaste gedachten. Pak ik bijvoorbeeld een kwast om te gaan verven dwalen mijn gedachten automatisch af naar mijn oom en zijn gezin. Ik heb ADHD en die H zorgt ervoor dat ik al mijn gedachten ook nog eens uitspreek. Mijn hele leven heb ik gedacht dat iedereen 24 uur per dag denkt, tot mijn man mij vertelde dat hij vaak gewoon helemaal nergens denkt. Verbijsterd was ik en ook een beetje jaloers, wat zou ik graag af en toe die rust in mijn hoofd willen. Gelukkig is het met mijn medicijnen iets rustiger in mijn hoofd, gewoon gezellig druk ;-)
Herkenbaar! Dat brein van mij staat ook nooit stil. Ik zie alles, hoor (bijna) alles en ben altijd alert. Heel irritant als je dan werkt met meerdere mensen in een ruimte die met andere mensen werken… (fysiotherapeut). Ik denk daarom dat ik ook in 2012 mezelf ondersteboven heb gelopen en in 2013 met een burn-out kwam te zitten en halverwege dat jaar kreeg ik de diagnose ADD. Nu moeten er dingen gaan veranderen, bezig met re-integratie. Maar ja ik vind het heerlijk om fysio te zijn, mensen helpen en creatief bezig zijn…. Maar goed dat zal wel goed komen.
So recognisable, always busy in my head. Sometimes very pleasant, but often very tiring.
Now that I am searching with my own daughter what is wrong with her, I am finding out more and more that I have add.
Great to read a lot on this site!!! Thanks for this!
Haha, very recognisable. I often compare my brain to a computer that has no antivirus scanner :)
Uiteindelijk loopt ie dan vast en dan moet je die reset knop vinden. Makkelijker is dan vaak, een andere weg op slaan. Werkt nooit en je belastbaarheid wordt steeds minder, want je staat telkens op je reserve te presteren. Ik heb uiteindelijk een diploma gehaald op mijn 28ste, na 4 (totaal) verschillende opleidingen. Maar nu zit ik lichamelijk ook niet erg makkelijk in elkaar (beetje losbandig typje), dus nu heb ik een diploma in een vak waar ik mijn duizendpoot functies in kwijt kan, maar geen baan, omdat (naast dat het überhaupt moeilijk is een baan te vinden) meeste werkgevers een werknemer die fysiek meer belastbaar is verkiezen boven het lichaam waar ik me in kom presenteren ;) Dan gaat het natuurlijk ook nog een vicieus cirkeltje worden. Maar het scheelt een hoop dat ik weet waardoor het komt. Het is daardoor wel een stuk beter te relatieveren.
Beautifully described :)
Of course, as an ADDer, I totally recognise this! I myself have trained myself to keep an eye on my stimulus level so that I can feel it when I am near my limit (which I still don't always manage to do, mind you).
How I did that?
Dat heb ik denk ik vooral te danken aan mijn hoog sensitiviteit. Ik ben gevoeliger voor stemmingen en prikkels dan de meeste AD(H)D’ers die ik ken, maar door mijn hooggevoeligheid kan ik er op de een of andere manier ook meer grip op krijgen.
Ik werk veel met chakra-energie en visualisatie. Hierdoor bescherm ik mezelf iets beter tegen prikkels en bijna helemaal tegen het binnenkrijgen van andermans energie en emoties. Door te gaan letten op mijn lijf en mijn prikkelverwerking ben ik langzaamaan gaan kunnen voelen hoe het voor mij is om dit te hebben. Ik ben er echt bij stil gaan staan ‘hoeveel prikkels krijg ik nu binnen?’, ‘Hoe voelt dit? Gisteren was het net zo druk, maar toen was ik meer moe (of juist minder), is het nu dan anders?’
That takes a bit of practice, especially if you have to function in a high-pressure environment as well... but in the long run, it really does pay off!
If you want to know more about the visualisations I apply, we can get in touch hear, and I will go into more detail :)
Hello alana,
I very much recognise myself in the bit where you talk about taking over energy/emotion from others. I didn't know how it could be or how to stop it, still don't, mind you.
But still I don't feel high-sensitivity to be.
I would like to know more:)
hi Romalia,
do you perhaps have facebook? If you type in Alana Vos, you should be able to find me I think....
Goed omschreven, alleen is het zo moeilijk, een omvattend stuk te schrijven over hoe een add’er zijn eigen hersenen ervaart. Dit is het inderdaad in grote lijnen. Zelf heb ik sales altijd als fijn ervaren, een uitdaging want er zijn buiten de beleefdheid om geen grenzen en is zonder opleiding goed te doen, met inzet werk je jezelf wel omhoog. In het sociale leven vind ik het prettig het klein te houden, grote groepen maken mij onzeker en met veel vrienden raak ik het overzicht kwijt, dit vraagt teveel van me. Ook mijn empathie had nooit grenzen, ik kan iedereen begrijpen of mij inleven maar hierbij ging ik snel mijzelf voorbij, grenzen aangeven was en is een leerschool. Verder hebben kleuren een heftige uitwerking, donker maakt me somber en lichte kleuren maken me vrolijk en geven mij een vrij gevoel.. just some info voor degene die zichzelf als add’er aan het ontdekken zijn.
When I put classical music on, it goes well, not all of it. And having a to-do list and always cheering yourself up on what is going well also helps me. And I want to read Weston Price. And on youtube it says The myth of autism. For me, Ortholon Prodopaop advice natural medication works and only a coffee in the morning. gr ellen
True, I have too. We have a dark rug now and it makes me feel gloomy. We used to have a light blue rug and felt really optimistic then. How wonderful it seems to me not to have this. The world is hard enough as it is.
What recognition! Well written!!!
Ik heb het gelukkig goed voor elkaar, fijne relatie, werk en lieve kinderen. Maar wat een verheldering toen het welbekende stempeltje kwam, alles viel op zijn plek…
Beautifully written and very recognisable! ! !
However, finding the right profession and sticking with it has not yet succeeded for me.
Iemand tips of trucs? Eventuele recruiters m.b.t. ongeschoolde Add’tjes?
Well, there is no answer to that, I'm afraid. I have only come to understand why courses I chose were doomed to fail (I want to write something else about this soon), I stupidly chose professions that had nothing to do with my talents and strengths.
I was 27, had quit my education after eight years of study (my 3rd) and it was pretty much over. What should I do now was the question? I had no papers, no work experience. Smart I am, but without a degree you don't start much.
I came to the conclusion that working in a shop might suit me. So I started looking for work in a shop. By dumb luck, I ended up in photography and everything seemed to fall into place. I am now working as a self-taught photographer and working in a shop. The combination of contact with people, creativity, doing my own thing and being able to develop in complete freedom appears to be the right recipe for me (so far).
Maybe sometimes you feel you have to take a step (or two) back before you can move forward again. Accept that joining the rat race, and all those demands and values of society are not entirely up to you. Accept first what you can do and build on that (boy, that I am writing this down now).
You won't get much out of it, but that's pretty much how it went for me.
I don't know if this works for you. For me, it is improving step by step. No sugar but the real Stevia. No gluten. Bioresonance and qwantum touch. And a workshop for hsp at the art of living. And I follow the site nutrition is health. I have natural medication and get to work nicely at a care farm with horses. Those are also hsp but in the now nice that photography.
And another soleum oil from wrap fairy and an earth sheet to ground well. That oil to shut you off a bit from the energy around you. ADHD doesn't exist, it's all hsp. Greetings ellen
Very familiar, I myself started working behind the bar after training 2 failed.
I am now a cocktail bartender in one of the top bars in the Netherlands and I must say I couldn't have found a better job. It is great, lots of contact with people, and since you work with people who all have the same problem, it is also incredibly educational.
I hope this is of some use to you!