Het verschil tussen (kinderen met) ADD en ADHD

ADD of ADHD kinderen?

Het is mij altijd een doorn in het oog dat er vaak ADHD wordt gediagnosticeerd bij kinderen die duidelijk ADD hebben. Ik hoop met dit artikel ouders uit te kunnen leggen wat het verschil is tussendoor de 2 ‘beperkingen’ en beschrijf ik de mooie kanten ervan. Ik kom vaak ouders tegen die mij vertellen: “ze zeggen dat mijn kind ADHD heeft, maar ik herken er niets van”.

ADD is minder bekend dan ADHD, omdat het in de DSM nog steeds omschreven wordt als een subtype van ADHD. Er gaan gelukkig steeds meer geluiden op om ADD daar uit te halen en apart te omschrijven. Ik ben hier een voorstander van, omdat kinderen met ADHD en ADD net zoveel van elkaar kunnen verschillen als kinderen zonder en kinderen met ADHD. Ook zijn er binnen de diagnose ADHD ook weer kinderen die enorm van elkaar verschillen in de mate waarin ze ADHD hebben.

Eerst even wat droge materie.

 

ADHD wordt in het diagnostisch handboek DSM-V beschreven als bestaande uit drie verschillende types:

ADHD-I

ADHD-I, het overwegend onoplettende type, (ADHD Predominantly Inattentive Type). Dit is het type waarbij vooral sprake is van ernstige en aanhoudende aandachtszwakte (moeite om de aandacht in het hier-en-nu te houden, dromerig type). Dit wordt ook wel het ADD-type genoemd. Deze aanduiding wordt echter sinds de publicatie van DSM-IV formeel niet meer gebruikt.

 

ADHD-H

ADHD-H, het overwegend hyperactieve en impulsieve type . Hier is vooral sprake van ernstige en aanhoudende impulsiviteit en hyperactiviteit;

 

ADHD-C

ADHD-C, het gecombineerde type. Zowel de problemen van het onoplettende als het hyperactieve type zijn aanwezig. Dit type ADHD komt het meeste voor.

In 2013 is hier nog aan toegevoegd:
ADHD-NAO, atypische vorm. De persoon heeft een aantal kenmerken van ADHD, maar lang niet alle.

 

Zo, en nu in begrijpelijke taal….

Het grootste verschil zit hem in de dynamiek. ADHD kinderen zijn over het algemeen druk en onrustig van binnen en van buiten en ADD kinderen zijn druk en onrustig van binnen. Ze omschrijven het zelf als ‘storm in hun hoofd’.

 

De kinderen met ADD zijn meestal de kinderen die:

– dromerig zijn
– moeite hebben met opletten
– moeilijk beginnen met hun werk
– niet altijd presteren naar hun intellectuele vermogens
– gevoelig zijn voor prikkels
– het zijn de kinderen die je altijd moet aansporen om aan het werk te gaan
– dingen soms moeilijk kunnen overzien
– moeite hebben met plannen
– zich soms lastig kunnen focussen (behalve als iets hun interesse heeft!)
– raken vaak dingen kwijt
– hebben soms een afkeer van taken waarbij ze zich lang moeten concentreren

 

Kinderen met ADHD hebben daarnaast ook meestal last van het volgende:

– veel bewegen met handen en voeten
– heel impulsief zijn
– moeite hebben om impulsen te onderdrukken
– vaak voor de beurt praten
– vaak opstaan van de stoel
– kan zo ineens gaan bewegen en is vaak ‘in de weer’
– klimt op dingen of rent vaak rond
– heeft moeite om zich te ontspannen
– verstoort wel eens bezigheden van anderen
– praat veel ;)

Je ziet… Deze kinderen verschillen dus enorm!

Kinderen met ADHD worden vaak gezien als ‘druk en lastig’ en kinderen met ADD worden vaak gezien als ‘dromerig en lui’. Dit vind ik zo jammer… En ook onterecht! Daarnaast is het kind MEER dan alleen de ‘beperking’.

 

Deze kinderen:

– zijn ook uitermate creatief en vindingrijk
– zijn doorzetters
– het zijn vaak warme kinderen
– meestal zijn ze heel intuïtief
– hebben prachtige inzichten die anderen niet hebben
– kunnen informatie snel combineren
– kunnen enorm genieten van muziek, kunst of de natuur
– hebben een fantastisch probleemoplossend vermogen
– als ze in hun hyperfocus zitten kunnen ze bergen verzetten
– als je ze weet aan te spreken op hun potentie en hun interesse dan gaan ze vliegen!

Let als ouders op signalen van vermoeidheid, depressie en onzekerheid. Dit komt vaak voor bij deze kinderen.

Mascha Jongman
Kindercounselor bij KinderZorgWinkel